FRIDAY 17/05/2024

 

13:00 – 14:00 Arrival - Registration - Welcome

 

14:00 – 16:00 LUNCH

 

16:00 – 18:00 TOPIC: «When silence speaks louder than words – understanding hidden dynamics in the field»

 

18:00 – 18:30 COFFEE BREAK

 

18:30 –20:30 TOPIC: Continuation and closing of the group (1^st day)

COORDINATOR: I. Vidakovic

 

21:00 – LIVE INSTALLATION

---

 

SATURDAY 18/05/2024

 

10:00 – 14:00 TOPIC: «When silence speaks louder than words – understanding hidden dynamics in the field»

COORDINATOR: I. Vidakovic

 

14:00 – 16:00 LUNCH BREAK

 

16:00 – 18:00 TOPIC: Continuation of the group

COORDINATOR: I. Vidakovic

 

18:00 – 18:30 COFFEE BREAK

 

18:30 – 20:00 TOPIC: Continuation and closing of the group (2^nd day)

COORDINATOR: I. Vidakovic

 

21:00 –  GALA – HELPING HANDS

---

 

SUNDAY 19/05/2024

 

10:30 – 12:00 TOPIC: «When silence speaks louder than words – understanding    hidden dynamics in the field»

COORDINATOR: I. Vidakovic

 

12:00 – 12:30 SNACK BREAK

 

12:30 –14:30   TOPIC: Continuation and closing of the group (3^rd day)

COORDINATOR: I. Vidakovic

 

14:30 – 15:00      PLENARY - CLOSING OF THE WORKSHOP - FAREWELL

Πέμπτη 16/05/2024

 

12:30 – 14:00      Άφιξη - Εγγραφές Εκπαιδευτικού

14:00 – 15:00   Snack Break – Καλωσόρισμα

 

 Ολομέλεια Εκπαιδευτικού/ Παρουσιάσεις     

 

15:00 – 16:00   Θέμα: «When silence speaks louder than words – understanding hidden dynamics in the field»

It is often said that actions speak louder than words, but sometimes, silence speaks even louder. In the past few years, human society has faced some incomprehensible events and challenges that triggered broad public actions and protests, leaving some of them to render us speechless. Whether in society or psychotherapy, silence transcends the mere absence of sound. It reflects the field, carrying various possible meanings that illuminate the complexities of human interaction and the transformative potential within introspective spaces. Understanding these subtleties is crucial for navigating the nuances of connection and dialogue in both societal and therapeutic fields.

Συντονίστρια: Ivana Vidakovic Ph.D. in Clinical Psychology from the University of Belgrade, Serbia, and MA and D. Psych. Hon. in Gestalt Psychotherapy from GPTIM Malta; holds EAGT and ECP certificates. She is a psychotherapist with a private practice, working with individuals, groups, and organizations as a trainer, supervisor, and coach since 2006, she also works internationally as an associate lecturer and supervisor for various gestalt training institutes in Serbia, Malta, Bosnia and Herzegovina, Croatia, Greece, Ukraine, Georgia, Belgium, etc.

Within EAGT, Ivana has been a longstanding member of the Research Committee, and the Human Rights & Social Responsibility Committee and a member and the chair of the Professional Competencies and Qualitative Standards Committee. With 15 years of experience, she has worked with people in need and non-governmental organizations in post-war communities in the Balkans. More recently, she extended her work on organizations and the public sector.

Ivana has authored articles and book chapters covering topics such as trauma diagnosis and therapy, research in psychotherapy, supervision, professional competencies of psychotherapists, people development, gestalt work in organizations and communities, etc. Her work has been translated into many languages.

 

16:00 – 17:00  Θέμα:  Slices of Inheritance and Contemporary Gestalt in Action

 

" We are children of our age,

it’s a political age.

 

All day long, all through the night,

all affairs—yours, ours, theirs—

are political affairs.

 

Whether you like it or not,

your genes have a political past,

your skin, a political cast,

your eyes, a political slant.

 

Whatever you say reverberates,

whatever you don’t say speaks for itself.

So either way you’re talking politics.

                                                                                  " Children of the Age"   Wislawa Szymborska (1988)

Within the spirit of this poem, I want to bring here a small piece of contemporary Gestalt in action and present the work of a group of therapists who do talk politics.

They have been trying to apply Gestalt therapy approach also out of the traditional therapy room setting - in the field of war, crisis, voluntary missions and exile. 

Experimenting and experiencing within the field boundaries, moving through polarities, trying to promote dialogue and inclusion.

Discovering and revisiting the roots of the Gestalt approach, its concern with social and political movements, the rights of those whose voices cannot not be heard, the impact of social and political events on the field forces that are emerging..." whether we like it or not"...

 

Συντονίστρια: Ιωάννα Κάτο, mgr ψυχολογίας, ψυχοθεραπεύτρια Gestalt, επόπτρια και εκπαιδεύτρια. Είναι Πολωνικής καταγωγής, ζει και εργάζεται στην Ελλάδα τα τελευταία 28 χρόνια – τωρινά κυρίως στο ιδιωτικό της γραφείο. Όντας η ίδια μετανάστρια είναι  συνεργάτης και εθελόντρια στο Κέντρο Ημέρας Βαβέλ στην Αθήνα όπου προσφέρει υποστήριξη σε εργαζόμενους ψυχικής υγείας και σε μετανάστες. Η Ιωάννα είναι πρώην πρόεδρος της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων & Κοινωνικής Ευθύνης της EAGT και μέλος της Ελληνικής Εταιρείας ΨυχοΘεραπείας Gestalt (H.A.G.T.). Δραστηριοποιείτε στον χώρο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το 1997. Είναι μέλος της EAP και κάτοχος ECP. www.joannakato.com, επικοινωνία: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

17:00 – 19:00   Κλειστές ομάδες εκπαιδευτικού

 

Group Process πάνω στις παρουσιάσεις

1^ο Εκπ Αθήνας

Συντονίστριες: Α. Γιάγκου, Ι. Γκουτζιώτη

 

  1^ο Εκπ Θεσ/νίκης

  Συντονίστριες: Α. Αναγνωστοπούλου, Γ. Καλώτα

 

  1^ο & 2^ο Εκπ. Λάρισας - Διαδικτυακού

  Συντονιστές: Κ. Μιχαηλίδης, Ρ. Μήτσιου

 

2^ο Εκπ Αθήνας

Συντονιστής: Δρ. Γ. Γιαγλής,

 

2^ο Εκπ Θεσ/νίκης

Συντονίστριες: Ε. Παππά, Δ. Πάρτσια

 

3^ο Εκπ. Αθήνας Α & Β τμήμα

Συντονίστριες: Α. Κωνσταντινίδου, Δ. Χαντζιάρα

 

3^ο Εκπ. Θεσ/νίκης - Λάρισας

  Συντονίστρια: Δ. Μπάλλιου

 

4^ο Εκπ. Αθήνας

  Συντονίστρια: Κ. Χατζηλάκου

 

4^ο Εκπ. Θεσ/νίκης - Διαδικτυακό

Συντονιστές: Γ. Δίπλας, Σ. Χατζοπούλου

 

19:00 – 20:00   Ολομέλεια Εκπαιδευτικού/Επανα-νοηματοδότηση     

 

20:30               Δείπνο    

 

---

Παρασκευή 17/05/2024

 

10:00- 10:30   Ολομέλεια- Παρ/ση 3^ο Θεσ/νίκης

                     

 Θέμα: Ποῖος ἦτον ὁ φονεὺς τοῦ ἑαυτοῦ μου;

 

Μια κοινωνία που κλείνει το στόμα, μια γυναίκα που προσπαθεί να μιλήσει, ένα θύμα που γίνεται θύτης και η ιστορία επαναλαμβάνεται.

 

10:30- 11:00   Ολομέλεια- Παρ/ση 3^ο Αθήνας  α τμήμα

                     

Θέμα: ΑΠΟ-ΚΡΙΣΗ

 

Η κοινωνία έχει περάσει τα τελευταία χρόνια από διαδοχικές κρίσεις. Πόλεμοι, πανδημία, φυσικές καταστροφές, δυστυχήματα… Τέτοιου είδους γεγονότα λειτουργούν τραυματικά για τα μέλη της κοινωνίας ξεχωριστά και την κοινωνία ως σύνολο, με τρόπο συλλογικό και συχνά διαγενεακό. Το τραύμα γίνεται μορφή… Μία μορφή που αρχικά αναδύεται και παραμένει ηχηρά και δυναμικά παρούσα, χωρίς να δίνει περιθώρια στον άνθρωπο για απόσυρση. Το άτομο ως δημιουργική προσαρμογή, απευαισθητοποιείται και «κανονικοποιεί» την επείγουσα κατάσταση. Πώς μπορούμε να σταθούμε ως θεραπευτές Gestalt στη διαχείριση των κρίσεων;

11:00 - 11:30  Ολομέλεια - Παρ/ση 3^ο Αθήνας  β τμήμα

 

Θέμα: ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ

Ζ	O	M	A	Δ	Α	Ξ	Ω	Δ	Τ
Π	Σ	Θ	Ε	Ν	Ο	Σ	Μ	Ο	Ρ
Ο	Υ	Υ	Ζ	Ε	Χ	Α	Ο	Σ	Γ
Ν	Ν	Μ	Γ	Κ	Ι	Α	Ε	Ι	Ε
Ο	Δ	Ο	Ρ	Κ	Φ	Α	Μ	Ω	Φ
Σ	Ε	Σ	Η	Ο	Ρ	Ν	Ε	Π	Ω
Ρ	Σ	Τ	Ξ	Ε	Ν	Ο	Λ	Η	Ν
Α	Η	Τ	Τ	Α	Ι	Α	Υ	Α	Η
Μ	Α	Ε	Λ	Ε	Γ	Χ	Ο	Σ	Λ
Γ	Κ	Λ	Ο	Ρ	Ε	Π	Α	Φ	Η

Παίζει(ς);

11:30 - 12:00  Ολομέλεια - Παρ/ση 3^ο Λάρισας - Διαδικτυακού

 

Θέμα: ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ Η ΣΥΜΜΕΤΕΧΩΝ;

Την χρονιά που μας πέρασε βιώσαμε πολλά δύσκολα γεγονότα, καταστροφές και απώλειες. Με αφορμή τις πρόσφατες πλημμύρες στη Θεσσαλία, όπου πολλοί  συνάνθρωποί μας δοκιμάστηκαν, παρατηρήσαμε διαφόρων ειδών στάσεις. Αξίζει ίσως να αναρωτηθούμε…

Πώς μας αγγίζει η πληροφορία που μεταφέρεται από τα μέσα ενημέρωσης;

Πώς επιλέγουμε να σχετιζόμαστε με όσα συμβαίνουν; Πώς συνδεόμαστε, πώς αλληλοεπιδρούμε; 

Πώς κινητοποιούμαστε; Τι μας ενδυναμώνει προς τη δράση και τι μας καθηλώνει στην απραξία;

Μπορούμε να δομήσουμε δράσεις αλληλεγγύης; Υπάρχει αλληλοϋποστήριξη; Πώς αντιλαμβανόμαστε την κοινωνική ευθύνη; 

Τι επιλέγουμε να είμαστε; Δρώντες ή θεατές ;

Μία απόπειρα να μιλήσουμε για όλα αυτά μέσα από την προσέγγιση της θεωρίας Gestalt, ψηλαφώντας ερωτήματα και ανιχνεύοντας δυνατότητες του «μαζί».

12:00- 14:00   Ανοικτές ομάδες εκπαιδευτικού

 

   Group Process πάνω στις παρουσιάσεις του 3^ου έτους

 

1^η ομάδα

Συντονίστρια: Δ. Χαντζιάρα

 

2^η ομάδα

Συντονίστριες: Δ. Μπάλλιου, Δ. Πάρτσια

 

3^η ομάδα:

Συντονίστριες: Γ. Γιαμαρέλου, Ι. Γκουτζιώτη

 

4^η ομάδα

Συντονιστές: Γ. Δίπλας,  Ρ. Μήτσιου

 

5^η ομάδα

Συντονίστρια: Α. Κωνσταντινίδου

 

6^η ομάδα

Συντονίστρια: Γ. Καλώτα

 

7^η ομάδα

Συντονίστρια: Σ. Χατζοπούλου

8^η ομάδα

Συντονιστής: Δρ. Γ. Γιαγλής,

 

9^η ομάδα

Συντονίστρια: Α. Γιάγκου

14:00 –16:00   Διάλειμμα / Γεύμα

16:00 - 18:00   Συνέχεια και κλείσιμο των ομάδων

 

18:00 – 18:30  Διάλειμμα καφές

 

18:30- 19:00    Ολομέλεια - Παρ/ση  Poster 1^ου Εκπ. Αθήνας

 

Θέμα: "Εξερευνώντας την επίγνωση, ανακαλύπτοντας τον εαυτό"

 

Στη «συνάντηση» της ομάδας μας, της νέας μικρής μας κοινωνίας, γεννήθηκαν ερωτήματα. Ερωτήματα που μας δονούν ερωτήματα που αντηχούν μέσα μας. Μπορούν να βγουν προς τα έξω; Η ομάδα μας διερευνά την επίγνωση.

 

19:00- 19:30    Ολομέλεια - Παρ/ση  Poster 1^ου Εκπ. Θες/νίκης

 

Θέμα: Γένους Θηλυκού

 

Ορμώμενες και ορμώμενοι από το θέμα του 26ου Τετραημέρου Gestalt που φέρνει στο προσκήνιο την Κοινωνία, αποφασίσαμε να αναδείξουμε το κοινωνικό φαινόμενο της κακοποίησης των γυναικών. Η δράση μας θα οργανωθεί βάσει της 2ης εκπαιδευτικής μας ενότητας «Μορφή και Φόντο – Οργανισμική Αυτορρύθμιση». Σκοπός μας είναι να αναπαραστήσουμε τα βιώματα των γυναικών στην πατριαρχική κοινωνία. Η μορφή και το φόντο θα εναλλάσσονται ανάμεσα στα θέματα της κακοποίησης, του τραύματος, της κοινωνικής απάθειας αλλά και στήριξης. Παράλληλα, μέσα από αυτά τα αφηγήματα θα επιχειρήσουμε να προβάλουμε το ρόλο της κοινωνίας στην οργανισμική αυτορρύθμιση.

19:30- 20:00    Ολομέλεια - Παρ/ση  Poster 1^ου Εκπ. Λάρισας - Διαδικτυακού

 

Θέμα: "Η  Post-COVID εποχή: Ο Κύκλος της Επαφής στη σύγχρονη Κοινωνία και νέες μορφές εγγύτητας"

Οι σύγχρονες κοινωνίες και ιδιαίτερα οι δυτικές, θεωρούσαν δεδομένο το απόκτημα της εύκολης και σύντομης επικοινωνίας και επαφής με άλλους ανθρώπους κι άλλους πολιτισμούς σε παγκόσμιο επίπεδο. Η τεχνολογική εξέλιξη φάνταζε αλώβητη και ικανή να προσφέρει (σχεδόν) τα πάντα. Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί, ότι το ξέσπασμα της μεγαλύτερης πανδημίας του 21ου αιώνα θα άλλαζε τα δεδομένα σχεδόν εν μία νυκτί. Ξαφνικά βρεθήκαμε αντιμέτωποι με πρωτόγνωρες προκλήσεις και αναγκαστήκαμε να βρούμε απαντήσεις σε ερωτήματα που μέχρι πρότινος θα φάνταζαν άτοπα. Με ένα από αυτά να μοιάζει σχεδόν άλυτο: πως μπορώ να αισθανθώ εγγύτητα, όταν παγκοσμίως έχει επιβληθεί η κοινωνική αποστασιοποίηση (social distance); Ο άνθρωπος, που αυτοχαρακτηρίζεται ως κοινωνικό ον και διαφοροποιεί με αυτό τον τρόπο την θέση του από τους περισσότερους ζωντανούς οργανισμούς στη γη, επέβαλε στον εαυτό του την αποστασιοποίηση από το είδος του. Έμεινε πιστός σε αυτήν την επιβολή, ή μήπως αυτή η απρόσμενη πρόκληση του επέδειξε καινούργιες μορφές εγγύτητας, που μέχρι πρόσφατα φάνταζαν είτε φουτουριστικές, είτε παράδοξες, ή ίσως και ξεπερασμένες;

21:00             Live Installation

---

 

Σάββατο 18/05/2024

10:00- 10:30  Ολομέλεια- Παρ/ση 4^ο Αθήνας

 

Θέμα: “Meta-μοντέρνοι καιροί: Τι πενθούμε; Τι αποχαιρετούμε;”

 

Πώς στεκόμαστε σε σχέση με τις συναισθηματικές επιπτώσεις της απομόνωσης του 2020; Με την απώλεια σχέσεων χωρίς χρόνο για να θρηνήσουμε; Με την απότομη προσαρμογή σε έναν νέο τρόπο ύπαρξης;

Μέσα από το πρίσμα της Gestalt, θα συζητήσουμε πώς βιώνουμε την αλλαγή αυτή που έρχεται βίαια στη ζωή μας, συμβάλλοντας στο συλλογικό τραύμα. Μένει ως ένας ανοιχτός λογαριασμός που ζητάει τον χώρο του να φροντιστεί.

Πώς επιλέγουμε να το φροντίσουμε ατομικά και συλλογικά;

 

 

10:30- 11:00 Ολομέλεια- Παρ/ση 4^ου Θεσ/νίκης

  

Θέμα: «ΥΦΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ ΝΟΣΕΙ: Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΗΣ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ GESTALT ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ PHILIP LICHTENBERG»

 

Η θεραπεία δε νοείται αποκομμένη από την κοινωνία, αλλά τι γίνεται όταν η κοινωνία χρειάζεται θεραπεία;

Η κλιμακούμενη επιθετικότητα σε προσωπικό, οικιακό και κοινωνικό επίπεδο εισέρχεται και στο χώρο του θεραπευτικού δωματίου, κάνοντας επιτακτική την ανάγκη για διάλογο και ανταπόκριση σε αυτά τα καθημερινά περιστατικά βίας και επιθετικότητας. Στον κύκλο των διαρκών κοινωνικών αλλαγών και γρήγορων μετατροπών, ο άνθρωπος ως κοινωνικό ον από τη μία αναζητά την αυτονομία και από την άλλη επιζητά την ένωση με τους άλλους. Έτσι, αποκτά τη διπλή ευθύνη τόσο για την αλληλεπίδραση, το αντάμωμα, την επαφή, την πρόσκληση όσο και για τη γόνιμη διαφοροποίηση.

Πώς νοείται η επιθετικότητα και η σύγκρουση στην κοινωνία; Ποιος είναι ο ρόλος του θεραπευτή gestalt σε μια κοινωνία που διαρκώς αλλάζει; Είναι η ψυχοθεραπεία Gestalt και μια πολιτική πράξη;

Μελετώντας το πολυσχιδές έργο του Philip Lichtenberg, ως 4ο έτος Gestalt Θεσσαλονίκης, καλούμαστε να απαντήσουμε οι ίδιοι στα παραπάνω ερωτήματα και να αναδείξουμε πώς τοποθετείται ο ψυχοθεραπευτής Gestalt μέσα στην κοινωνία σε σχέση με αυτά τα ζητήματα.

11:00- 11:30 Ολομέλεια- Παρ/ση 4^ου Διαδικτυακού

  

   Θέμα: «Το αποτύπωμα της ντροπής στη γυναικεία εμπειρία»

 

"Μη ντύνεσαι προκλητικά, να είσαι μετρημένη” 

“ Μη δημιουργείς προβλήματα...” 

“Εσύ που είσαι γυναίκα θα κρατάς τις ισορροπίες” 

“Μη παχύνεις πολύ, δε θα σε θέλει κανένας!” 

“Πώς θα τα καταφέρεις χωρίς σύντροφο?” 

Μια ανεξάντλητη λίστα ενδοβολών που υπονοεί μια ακόμη πιο ανεξάντλητη σειρά κοινωνικών επιταγών για να “είμαι αρκετή”. 

Πώς οι ενδοβολές μας για τη θηλυκότητα παγιώνονται ως ντροπή και απομακρύνουν τις θηλυκότητες από ολόκληρα κομμάτια του εαυτού και της ανθρώπινης εμπειρίας. Το βίωμα της ντροπής καθρεφτίζει την έλλειψη δεκτικότητας και αποδοχής συγκεκριμένων επιθυμιών και συμπεριφορών. Το ίδιο το συναίσθημα της ντροπής είναι ντροπιαστικό κι αποξενωτικό, ικανό να κρατήσει στο σκοτάδι όσα χρειάζεται να επανοικειοποιηθούμε για να ανακτήσουμε πρόσβαση σε όλο το φάσμα της εμπειρίας. Η αποκατάσταση της ντροπής καθίσταται δυνατή σε ένα πεδίο σύνδεσης, ορατότητας και υποστήριξης. 

"In a field model, this is the very definition of shame, the unacceptability of the personal self of needs and characteristics and desires in the social field where the integrative self-process is trying to take place." (Lee & Wheeler, 2008, p.48) 

Στο φετινό τετραήμερο σκοπός μας είναι να αναδείξουμε πτυχές της θηλυκής εμπειρίας που εξακολουθούν να είναι παρούσες ως φορείς ντροπής σε μια κοινωνία που συνεχώς αλλάζει. Εμπνεόμαστε από την προσωπική μας ιστορία σε σχέση με το βίωμα της συρρίκνωσης και της εξαφάνισης αναγκών και επιθυμιών. Βασικός άξονας της διερεύνησής μας είναι η πεποίθηση μας ότι η ενσωμάτωση των βιωμάτων μας στη θεραπευτική διαδικασία μπορεί να λειτουργήσει επανορθωτικά και να συντελέσει στην ανάκτηση της φωνής “που ντρέπεται”. 

 

11:30- 14:00 Ανοικτές ομάδες εκπαιδευτικού

 Group Process πάνω σε όλες τις παρουσιάσεις του 4^ου έτους

 

1^η ομάδα

Συντονίστριες: Δ. Μπάλλιου, Ι. Γκουτζιώτη

 

2^η ομάδα

Συντονίστρια: Κ. Χατζηλάκου

 

3^η ομάδα

Συντονίστρια: Α. Αναγνωστοπούλου

4^η ομάδα

Συντονίστριες: Γ. Γιαμαρέλου, Ρ. Μήτσιου

5^η ομάδα

Συντονίστριες: Ε. Παππά, Δ. Πάρτσια

6^η ομάδα

Συντονίστρια: Γ. Καλώτα

 

7^η ομάδα

Συντονίστρια: Σ. Χατζοπούλου

 

8^η ομάδα

Συντονίστρια: Α. Γιάγκου

9^η ομάδα

Συντονιστής: Κ. Μιχαηλίδης

14:00 – 16:00 Διάλειμμα / Γεύμα

16:00 - 18:00 Συνέχεια και κλείσιμο των ομάδων Group Process

 

18:00 – 18:30 Διάλειμμα καφές

 

18:30- 19:00 Ολομέλεια - Παρ/ση  Poster 2^ου Εκπ. Θεσ/νίκης

Θέμα: ΑΠΟ(ΣΤΑΣΕΙΣ)

 

Το δεύτερο έτος Θεσσαλονίκης με μέσο το Σώμα, μαζικά μεταφέρεται σε στάσεις.

Αφετηρία είναι το Σώμα, το Σώμα και ο τερματικός σταθμός. Εσύ, εγώ, το σώμα σου, το σώμα μου, σώματα ενωμένα, σε έναν αγώνα προσωπικό σε έναν αγώνα κοινωνικό. Στάσεις σωμάτων, στάσεις ζωής και ερχόμαστε πιο κοντά  στις διαφορές και πιο κοντά στις ομοιότητες. Η σχέση, το πλησίασμα, η απομάκρυνση, η απόσυρση, η επαφή, ο διάλογος. Τίποτα δεν υπάρχει μόνο του.

Πού είμαι εγώ; Πού σταματώ; Πού στέκομαι; Πώς στέκομαι απέναντι στα πράγματα;

Πότε το όριο γίνεται σύνορο; Και τότε το ταξίδι ξεκινά. Εκεί που το σώμα διαχέεται μέσα στο πλήθος, εκεί που το πλήθος εισχωρεί στο σώμα.

Σας προσκαλούμε λοιπόν, σε μια παραστατική απόδοση του εγώ και του μαζί, σε μια κοινή πορεία στο χρόνο, να διασχίσουμε τις υπόγειες διαδρομές του σώματος στην κοινωνία προς την ύπαρξη και την επαφή. Έρχεστε;

 

19:00- 19:30 Ολομέλεια - Παρ/ση  Poster 2^ου Εκπ. Αθήνας

 

Θέμα:                        Αγάντα

        «Ο κόσμος είμαστε εμείς. Ας τον ξανακοσμήσουμε»

                          ~ Γ. Γιαμαρέλου ~

 

Βιάζομαι να μεγαλώσω, να καταλάβω, να ξεφύγω. Βιάζομαι να πείσω, να χωρέσω, να φροντίσω. Βιάζομαι να ενημερωθώ, να προφτάσω. Αέναη η κίνηση, ενίοτε και δίνη, γύρω μου κι εντός μου. Βιάζομαι. Βιάζεσαι κι εσύ. Άλλοτε η βιάση αυτή κάνει κρότο, άλλοτε είναι ήσυχη, υποβόσκουσα. Δεν ξέρουμε τι να κάνουμε, λέμε. Πώς είναι το να μην ξέρω τι να κάνω, ακούω μια φωνή μέσα μου. Στέκομαι μήπως και καταλάβω. Όταν κάτι γίνεται κανονικότητα δυσκολεύομαι να το ονομάσω με τη λέξη που του ταιριάζει. Το σώμα μου βέβαια το ’χει αντιληφθεί πρώτο. Η βιασύνη έχει βία. Η βιασύνη είναι βία. Βία, ε; Στέκομαι. Τα φαινόμενα απατούν, λένε. Ποια φαινόμενα; Ποιος κοιτάει τα φαινόμενα; Κοιτάω εγώ. Κοιτάς εσύ. Κι ύστερα κοιταζόμαστε. Αρχικά μέσα στη δίνη, την προσωπική του καθενός και τη συλλογική. Το βήμα μας γίνεται ολοένα και πιο αργό μέχρι που σταματάμε και κοιταζόμαστε. Προσωπική ευθύνη, κοινωνική υπευθυνότητα, απόκριση και διάλογος οι άγκυρες που μας βαστάνε. Κι όλα γίνονται κάπως πιο καθαρά. Όχι απαραίτητα πιο ευχάριστα, σίγουρα όμως πιο καθαρά. Το ίστημι ενέχει επιλογή κι η επιλογή κυοφορεί την προοπτική της αλλαγής. Μαζί δημιουργούμε ένα έργο, δημόσιο, έδαφος κοινό. Μέχρι να παρασυρθούμε ξανά από τη δίνη, την προσωπική του καθενός και τη συλλογική. Αγάντα.

 

19:30- 20:00 Ολομέλεια - Παρ/ση  Poster 2^ου Εκπ. Λάρισας - Διαδικτυακού

 

Θέμα: «Το όλον είναι μεγαλύτερο από το άθροισμα των μερών του»

 

Η κοινωνία, ως ένας ζωντανός οργανισμός, ένας ιστός διαπλεκόμενων αναγκών, επιθυμιών αλλά και ευθυνών, αναπτύσσεται δυναμικά ως απάντηση σε αυτό με το οποίο την τροφοδοτούμε. Ένα μωσαϊκό σχέσεων και συνδέσεων που άλλοτε παραμένοντας στο φόντο, άλλοτε αναδυόμενες ως μορφή, ακροβατούν στα όρια της επαφής. Σε αυτό το πολύπλοκο κοινωνικό τοπίο, το «όλον» είναι μεγαλύτερο από το άθροισμα των μερών του. Η επιβίωση μιας κοινωνίας ως «όλον» ξεπερνάει την απλή συνύπαρξη μεμονωμένων κύκλων επαφής. Απαιτεί την επαφή των μελών της με τις προσωπικές τους ανάγκες, καθώς και την αναγνώριση των αναγκών στον άλλον, με στόχο την αυθεντική συνάντηση. Μόνο τώρα που αγαπώ εμένα, ξέρω να αγαπήσω και εσένα και όταν αγαπηθούμε θα φτιάξουμε κάτι μεγαλύτερο από εσένα και εμένα.

 

21:00             Gala/ Helping Hands

 

---

 

Κυριακή 19/05/2024

 

10:30 – 12:00 Κλειστές ομάδες εκπαιδευτικού

1^ο Εκπ Αθήνας

Συντονίστρια:, Σ. Χατζοπούλου

 

 1^ο Εκπ Θεσ/νίκης

 Συντονιστής: Κ. Μιχαηλίδης

 1^ο & 2^ο Εκπ Λάρισας -Διαδικτυακού

 Συντονίστριες: Ε. Παππά, Ι. Γκουτζιώτη

2^ο Εκπ Αθήνας

  Συντονίστρια: Κ. Χατζηλάκου

 

2^ο Εκπ Θεσ/νίκης

Συντονίστρια: Δ. Χαντζιάρα

 

3^ο Εκπ. Αθήνας Α+Β τμήμα

Συντονιστές: Γ. Δίπλας, Ρ. Μήτσιου

 

3^ο Εκπ. Θεσ/νίκης – Λάρισας - Διαδικτυακού

Συντονίστριες: Γ. Γιαμαρέλου, Δ. Πάρτσια

 

4^ο Εκπ. Αθήνας

Συντονίστρια: Α. Κωνσταντινίδου

 

4^ο Εκπ. Θεσ/νίκης & 4^ο Εκπ. Διαδικτυακού

    Συντονιστές: Δρ. Γ. Γιαγλής, Α. Αναγνωστοπούλου

 

12:00 – 12:30  Διάλειμμα / Σνακ

 

12:30 – 14:30  Συνέχεια και κλείσιμο των κλειστών ομάδων

14:30 – 15:00 Ολομέλεια / Κλείσιμο 4ημέρου

Πέμπτη 16/05/2024

 

12:30 – 14:00      Άφιξη - Εγγραφές Εκπαιδευτικού

14:00 – 15:00   Snack Break – Καλωσόρισμα

 

Ολομέλεια Εκπαιδευτικού/ Παρουσιάσεις    

15:00 – 16:00   Θέμα: «When silence speaks louder than words – understanding hidden dynamics in the field»

17:00 – 19:00   Κλειστές ομάδες εκπαιδευτικού

 

Group Process πάνω στις παρουσιάσεις

1^ο Εκπ Αθήνας

Συντονίστριες: Α. Γιάγκου, Ι. Γκουτζιώτη

1^ο Εκπ Θεσ/νίκης

Συντονίστριες: Α. Αναγνωστοπούλου, Γ. Καλώτα

 

1^ο & 2^ο Εκπ. Λάρισας - Διαδικτυακού

Συντονιστές: Κ. Μιχαηλίδης, Ρ. Μήτσιου

2^ο Εκπ Αθήνας

Συντονιστής: Δρ. Γ. Γιαγλής,

2^ο Εκπ Θεσ/νίκης

Συντονίστριες: Ε. Παππά, Δ. Πάρτσια

3^ο Εκπ. Αθήνας Α & Β τμήμα

Συντονίστριες: Α. Κωνσταντινίδου, Δ. Χαντζιάρα

3^ο Εκπ. Θεσ/νίκης - Λάρισας

Συντονίστρια: Δ. Μπάλλιου

4^ο Εκπ. Αθήνας

Συντονίστρια: Κ. Χατζηλάκου

4^ο Εκπ. Θεσ/νίκης - Διαδικτυακό

Συντονιστές: Γ. Δίπλας, Σ. Χατζοπούλου

 

19:00 – 20:00   Ολομέλεια Εκπαιδευτικού/Επανα-νοηματοδότηση    

20:30               Δείπνο    

 

---

Παρασκευή 17/05/2024

 

10:00- 10:30   Ολομέλεια- Παρ/ση 3^ο Θεσ/νίκης

Θέμα: Ποῖος ἦτον ὁ φονεὺς τοῦ ἑαυτοῦ μου;

 

10:30- 11:00   Ολομέλεια- Παρ/ση 3^ο Αθήνας  α τμήμα             

Θέμα: ΑΠΟ-ΚΡΙΣΗ

 

11:00 - 11:30  Ολομέλεια - Παρ/ση 3^ο Αθήνας  β τμήμα

Θέμα: ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ

 

11:30 - 12:00  Ολομέλεια - Παρ/ση 3^ο Λάρισας - Διαδικτυακού

Θέμα: ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ Η ΣΥΜΜΕΤΕΧΩΝ;

 

12:00- 14:00   Ανοικτές ομάδες εκπαιδευτικού

 

Group Process πάνω στις παρουσιάσεις του 3^ου έτους

1^η ομάδα

Συντονίστρια: Δ. Χαντζιάρα

2^η ομάδα

Συντονίστριες: Δ. Μπάλλιου, Δ. Πάρτσια

3^η ομάδα:

Συντονίστριες: Γ. Γιαμαρέλου, Ι. Γκουτζιώτη

4^η ομάδα

Συντονιστές: Γ. Δίπλας,  Ρ. Μήτσιου

5^η ομάδα

Συντονίστρια: Α. Κωνσταντινίδου

6^η ομάδα

Συντονίστρια: Γ. Καλώτα

7^η ομάδα

Συντονίστρια: Σ. Χατζοπούλου

8^η ομάδα

Συντονιστής: Δρ. Γ. Γιαγλής,

9^η ομάδα

Συντονίστρια: Α. Γιάγκου

 

14:00 –16:00   Διάλειμμα / Γεύμα

 

16:00 - 18:00   Συνέχεια και κλείσιμο των ομάδων

 

18:00 – 18:30  Διάλειμμα καφές

 

18:30- 19:00    Ολομέλεια - Παρ/ση  Poster 1^ου Εκπ. Αθήνας

Θέμα: "Εξερευνώντας την επίγνωση, ανακαλύπτοντας τον εαυτό"

 

19:00- 19:30    Ολομέλεια - Παρ/ση  Poster 1^ου Εκπ. Θες/νίκης

Θέμα: Γένους Θηλυκού

 

19:30- 20:00    Ολομέλεια - Παρ/ση  Poster 1^ου Εκπ. Λάρισας - Διαδικτυακού

Θέμα: "Η  Post-COVID εποχή: Ο Κύκλος της Επαφής στη σύγχρονη Κοινωνία και νέες μορφές εγγύτητας"

 

21:00             Live Installation

---

 

Σάββατο 18/05/2024

 

10:00- 10:30  Ολομέλεια- Παρ/ση 4^ο Αθήνας

Θέμα: “Meta-μοντέρνοι καιροί: Τι πενθούμε; Τι αποχαιρετούμε;”

 

10:30- 11:00 Ολομέλεια- Παρ/ση 4^ου Θεσ/νίκης

Θέμα: «ΥΦΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ ΝΟΣΕΙ: Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΗΣ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ GESTALT ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ PHILIP LICHTENBERG»

 

11:00- 11:30 Ολομέλεια- Παρ/ση 4^ου Διαδικτυακού

Θέμα: «Το αποτύπωμα της ντροπής στη γυναικεία εμπειρία»

 

11:30- 14:00 Ανοικτές ομάδες εκπαιδευτικού

Group Process πάνω σε όλες τις παρουσιάσεις του 4^ου έτους

1^η ομάδα

Συντονίστριες: Δ. Μπάλλιου, Ι. Γκουτζιώτη

2^η ομάδα

Συντονίστρια: Κ. Χατζηλάκου

3^η ομάδα

Συντονίστρια: Α. Αναγνωστοπούλου

4^η ομάδα

Συντονίστριες: Γ. Γιαμαρέλου, Ρ. Μήτσιου

5^η ομάδα

Συντονίστριες: Ε. Παππά, Δ. Πάρτσια

6^η ομάδα

Συντονίστρια: Γ. Καλώτα

7^η ομάδα

Συντονίστρια: Σ. Χατζοπούλου

8^η ομάδα

Συντονίστρια: Α. Γιάγκου

9^η ομάδα

Συντονιστής: Κ. Μιχαηλίδης

 

14:00 – 16:00 Διάλειμμα / Γεύμα

 

16:00 - 18:00 Συνέχεια και κλείσιμο των ομάδων Group Process

 

18:00 – 18:30 Διάλειμμα καφές

 

18:30- 19:00 Ολομέλεια - Παρ/ση  Poster 2^ου Εκπ. Θεσ/νίκης

 

Θέμα: ΑΠΟ(ΣΤΑΣΕΙΣ)

 

19:00- 19:30 Ολομέλεια - Παρ/ση  Poster 2^ου Εκπ. Αθήνας

Θέμα:                        Αγάντα

        «Ο κόσμος είμαστε εμείς. Ας τον ξανακοσμήσουμε»

                          ~ Γ. Γιαμαρέλου ~

 

19:30- 20:00 Ολομέλεια - Παρ/ση  Poster 2^ου Εκπ. Λάρισας - Διαδικτυακού

Θέμα: «Το όλον είναι μεγαλύτερο από το άθροισμα των μερών του»

 

21:00             Gala/ Helping Hands

---

 

Κυριακή 19/05/2024

 

10:30 – 12:00 Κλειστές ομάδες εκπαιδευτικού

1^ο Εκπ Αθήνας

Συντονίστρια:, Σ. Χατζοπούλου

 

 1^ο Εκπ Θεσ/νίκης

 Συντονιστής: Κ. Μιχαηλίδης

 1^ο & 2^ο Εκπ Λάρισας -Διαδικτυακού

 Συντονίστριες: Ε. Παππά, Ι. Γκουτζιώτη

2^ο Εκπ Αθήνας

  Συντονίστρια: Κ. Χατζηλάκου

 

2^ο Εκπ Θεσ/νίκης

Συντονίστρια: Δ. Χαντζιάρα

 

3^ο Εκπ. Αθήνας Α+Β τμήμα

Συντονιστές: Γ. Δίπλας, Ρ. Μήτσιου

 

3^ο Εκπ. Θεσ/νίκης – Λάρισας - Διαδικτυακού

Συντονίστριες: Γ. Γιαμαρέλου, Δ. Πάρτσια

 

4^ο Εκπ. Αθήνας

Συντονίστρια: Α. Κωνσταντινίδου

 

4^ο Εκπ. Θεσ/νίκης & 4^ο Εκπ. Διαδικτυακού

    Συντονιστές: Δρ. Γ. Γιαγλής, Α. Αναγνωστοπούλου

 

12:00 – 12:30  Διάλειμμα / Σνακ

 

12:30 – 14:30  Συνέχεια και κλείσιμο των κλειστών ομάδων

14:30 – 15:00 Ολομέλεια / Κλείσιμο 4ημέρου

 

Την Κυριακή 21 Ιανουαρίου 2024 ολοκληρώθηκε το πρώτο πενθήμερο εργαστήριο του διετούς διεθνούς εκπαιδευτικού προγράμματος Εποπτών του Gestalt Foundation που πραγματοποιήθηκε στα γραφεία του κέντρου μας, Ηπείρου 37, 173 41, στον Αγ Δημήτριο, από την Τετάρτη 17 Ιανουαρίου έως την Κυριακή 21 Ιανουαρίου 2024.

 

Το θέμα που αναπτύχθηκε από τις εκπαιδεύτριες Estrup Liv, Μπάλλιου Δέσποινα και Χατζηλάκου Κάτια είχε τον τίτλο «Εποπτεία: Μια συλλογική προσπάθεια». Αναφερόμενες στην ουσία της εποπτείας ως μια διαδικασία κατά την οποία ο επόπτης και ο θεραπευτής συνεργάζονται και μαθαίνουν για τον θεραπευόμενο, για τη θεραπευτική διαδικασία και για τον εαυτό τους, οι εκπαιδεύτριες παρουσίασαν το μοντέλο των πολλαπλών φακών της Liv Estrup (supervision wheel), μέσα από το οποίο οι εκπαιδευόμενοι επόπτες ήρθανε σε επαφή και άρχισαν να διερευνούν τόσο του τι συμβαίνει στη θεραπευτική διαδικασία όσο και στην εποπτική. Στη συνέχεια επεξεργάστηκαν και πειραματίστηκαν σε παρεμβάσεις στην εποπτική διαδικασία.

 

Συμπεριλήφθηκαν θέματα όπως: συνέντευξη, συμβόλαιο, στάδια της εποπτείας, υποστήριξη, πρόκληση, δυνατότητες, δημιουργικότητα κ.ά.

 

Το κλείσιμο του εργαστηρίου, την Κυριακή, επιστεγάστηκε από την επίσκεψη και την, κατά γενική ομολογία, εξαιρετική ξενάγηση των συμμετεχόντων από την ξεναγό Τζέμα Οικονομοπούλου στο Μουσείο της Ακρόπολης!

(από «Λίγα λόγια για την Τέχνη και την Gestalt μέσα από την οπτική του Buber»)

Αποστολόπουλος, Χ. (1991). Ο Martin Buber και το Πρόβλημα του Ανθρώπου. Προϋποθέσεις, Δομές και Όρια της Φιλοσοφικής Ανθρωπολογίας του. Αθήνα: Εκδόσεις Gutenberg.

Buber, M. (1969). Between man and man. trans. R. G. Smith. London: Fontana.

Buber, M. (1975). I and thou, 2nd ed, trans. R. G. Smith. Edinburgh: T & T Clark.

(από το «Η τέχνη στη φαινομενολογία»)

Bloom, D., (2009). The phenomenological Method of Gestalt Therapy: Revisiting Husserl to Discover the “Essence” of Gestalt Therapy. Gestalt Review, 13 (3): 277-295

Kennedy, D., (2013). Healing Perception. Ravenswood Press, Australia.

Merleau – Ponty, M., (1977). Προοίμιο στη Φαινομενολογία της Αντίληψης. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΡΑΣΜΟΣ, ΑΘΗΝΑ.

Merleau – Ponty, M., (1991). Η Αμφιβολία του Σεζάν  - Το μάτι και το πνεύμα. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΝΕΦΕΛΗ, ΑΘΗΝΑ.

Parry, J. D., (eds. 2011). Art & Phenomenology. Routledge, New York.

Ruckert, J., (2001). The space for creativity in Gestalt Therapy.  Gestalt Review, 5(4): 249-255

Spagnuolo Lobb, M., Amendt – Lyon, N., (eds. 2003). Creative License: The Art of Gestalt Therapy.  Springer – Verlag Wien, Austria.

(από το «Χορό»)

Behnke, Elizabeth A. (1989) “Edmund Husserl’s Contribution to Phenomenology of the Body in Ideas II” Rpt. in Issues in Husserl’s “Ideas II.” Ed. Thomas Nenon and Lester Embree. Dordrecht: Kluwer Academic Publishers, 1996, 135–60

Buber, M. (1970) I and Thou. New York: Macmillan Publishing Company

Frank, R. & La Barre, F. (2011) The first year and the rest of your life: Movement, Development and psychotherapeutic change. New York: Routledge

Halprin, A. (1995) Moving Towards Life, Five Decades of Transformational Dance. Kaplan, Hanover and London: Wesleyan University Press

Hycner, R. and Jacobs, L. (1995) The healing relationship in gestalt therapy: A dialogic/self-psychology approach. New York: The Gestalt Journal Press

Jacobs, L., Hycner, R. (2002) Relational approaches in Gestalt therapy. CA: Gestalt Press

Kepner, J. (1995) Healing tasks: Psychotherapy with adult survivors of childhood abuse. San Francisco: Jossey Bass

Kepner, J. I. (1993) Body Process. Working with the body in psychotherapy. Εκδόσεις Jossey – Bass Publishers, San Francisco.

Merleau-Ponty, M. (1965) Phenomenology of Perception. London: Routledge & Kegan Paul

Schott-Billmann, F. (1997). Χοροθεραπεία με την Πρωτόγονη Έκφραση, Εκδόσεις Τρόπος Ζωής, Αθήνα

Schott-Billmann, F. (2009). The Age-Old Power of Dance in the Service of a Therapy of Today: Dance-rhythm therapy. In S. Scoble, M. Y. Ross & C. Lapoujade (Eds.), Arts in Arts Therapies: A European Perspective. UK: ECArTE.

Schott-Billmann, F. (2015). Primitive Expression and Dance Therapy: When Dancing Heals. 1st ed. East Sussex @ New York: Routledge.

Winnicott, D. (1979) «Το παιδί, το παιχνίδι και η πραγματικότητα», Εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα

Δρακοπούλου Μ., Χατζηγεωργίου Ε. (2011) «Περνώντας από τη δομή στην ανάγκη απελευθέρωσης από αυτήν. Μια μελέτη της λειτουργίας του χορού στα πλαίσια της Χορορυθμικής Θεραπείας», θεωρητική παρουσίαση στο 31ο Παγκόσμιο Συνέδριο για την Έρευνα του χορού, Διδυμότειχο.

Κωνσταντίνου, Χ. (2013) «Merleau-Ponty: Πρέπει να λερώσουμε τα χέρια». Από τη μορφή στον ολισμό: όψεις του οντολογικού προβλήματος στη φιλοσοφία του Μερλώ-Ποντύ. Αθήνα: Σπανός-Βιβλιοφιλία

Μαργαρίτη, Α. (2019) Στα συναρπαστικά μονοπάτια της Χοροθεραπείας, Εκδόσεις Πεδίο, Αθήνα.

Ταρνάρη, Μ., Χατζηγεωργίου Ε. (2015) «Κινώντας τον εαυτό- Αυτοπραγμάτωση μέσα από την κίνηση». Μια μελέτη της δουλειάς με το σώμα στη Θεραπεία Gestalt και στη Χοροθεραπεία μέσω της Πρωτόγονης Έκφρασης. Η σύνδεση των δύο διαδρομών με κοινή κατεύθυνση τον Άνθρωπο. (Αδημοσίευτη διπλωματική εργασία), Gestalt Foundation Αθήνας.

Χουιζίνγκα, Γ. (2010) Ο Άνθρωπος και το παιχνίδι, (Homo Ludens), Εκδόσεις Γνώση.

(από τα «Εικαστικά»)

Burley, T. (1998) Minds and brains for Gestalt therapists. Gestalt Review, (Vol 2), 2, 131-142. 

Crotti, Ε. – Magni, Α. (2003) «Πώς ερμηνεύουμε τα παιδικά σχέδια- Η κρυφή γλώσσα των παιδιών», Εκδόσεις Καστανιώτη , Αθήνα

Dalley, T., Case, C., Schaverien, J., Weir, F., Halliday, D., Hall, N. P., Waller, D. (1996).  Θεραπεία μέσω τέχνης. Ελληνικά Γράμματα: Αθήνα, 1996. 

De Meredieu, F. (1981). Το παιδικό σχέδιο. Αθήνα: Υποδομή. 

Jennings, S., & Minde, A. (1996). Οι μάσκες της ψυχής: Εικαστικά και θέατρο στην θεραπεία. Ελληνικά Γράμματα: Αθήνα. 

Kellogg, R. (1969). Analyzing children’s art. Palo Alto: Mayfield. 

Κρότι, Ε., & Μάνι, Α. (2003). Πώς να ερμηνεύσουμε τα παιδικά σχέδια. Η κρυφή γλώσσα των παιδιών. Αθήνα: Καστανιώτης. 

Malchiodi, C. A. (1998). The art therapy source book. Los Angeles CA: Lowell House. 

Malchiodi, C. A. (2001) Κατανοώντας τη ζωγραφική των παιδιών. (επ. εκδ. Ν.

Αναγνωστοπούλου). Αθήνα: Καστανιώτης. 

Oaklander, V. A (1992). Gestalt approach with children through the use of art and creative. In E. A. Marcus. (Eds). Gestalt therapy and beyond: An integrated Mind-body approach. California: Meta, pp. 235-247. 

O’Leary, E (1995). Η θεραπεία Gestalt. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα, 1995. 

Perls, F. (1948). Theory and Technique of Personality Integration. In J. O. Stevens. (Eds), 1948.  Gestalt is. New York: Bantam, 1977. 

Rapp, E. (1980). Gestalt art therapy in groups. In R. Ronall & B. Feder. (Eds). Beyond the Hot seat. New York: Brunner & Mazel. 

[http://www.behaviour.net/gestalt.html]. Site visited at: 18-11-2006. 

Schaverien, J. (1982). Transference as an Aspect of art therapy. Inscape: Journal of BAAT, 1982. 

Shaw, G. (2006). Patients at an Exhibition (Focus on Art Therapy). Neurology Now, (Vol 2), 6, p. 28-30, 2006. 

Silver, R. A. (2008). Stimulus drawings and techniques in therapy. Development and Assessment Albin Press, Mamaroneck: New York, 1991. Site visited at: 3-1-2008. 

Stahel, Ν. (1987). Tο σχέδιο ως έκφραση ψυχικών διαταραχών. Εκδ. Επικαιρότητα, μτφ. Λαμπράκη – Παγάνου Αλεξάνδρα, Αθήνα, 1987. 

Tomas,G.V. & Silk, A.M.J.(2000). Η ψυχολογία του παιδικού σχεδίου. Αθήνα:

Καστανιώτη 

Yontef, G. M., & Simkins, J. S. (1981). Gestalt therapy an introduction.

Zinker, J. (1971) Dreamwork as theatre. Voices. 7, 2, 18-21. 

Zinker, J. (1974).  Gestalt Therapy is permission to be creative: A sermon in praise of the use of experiment in Gestalt therapy. Voices. 9, 4, 75, 1974. 

Zinker, J. Creative Process in Gestalt Therapy. New York: Brunner & Mazel, 1977. 

Ζάχαρης, Δ. (1997). Η εξέλιξη της παιδικής ιχνογραφίας. Ιωάννινα: Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. 

Κακίση- Παναγόπουλου, Λ. (2006).  «Και όμως ζωγραφίζουν – η ζωγραφική των παιδιών και ο κόσμος τους», Εκδόσεις ΣΥΜΜΕΤΡΙΑ , Αθήνα  

Κάσσα, Ο. (2004). «Θεραπεύοντας την ψυχολογία των παιδιών με τα χρώματα». Παράθυρο στην εκπαίδευση του παιδιού, τεύχος 27. 

Κουνενού, Κ. (2007). Η Αξιολόγηση του παιδικού ιχνογραφήματος. Αθήνα. 

Μπέλλας, Θ. (1996). Το ιχνογράφημα ως μέσο διαγνωστικό της προσωπικότητας. Αθήνα: Καστανιώτη.    

Παπανούτσου, Ε. (1976). Αισθητική. Αθήνα: Εκδ. Ίκαρος, 1976.

(από το «Θέατρο Κούκλας και Αντικειμένων»)

Bernier, M., O’Hare, J. (Ed.) (2005). Puppetry in education and therapy: unlocking doors to the mind and heart. Bloomington: Authorhouse

Greaves, A., Camic, P. et al. (2012). A multiple single case design study of group therapeutic puppetry with people with severe mental illness. In: The Arts in Psychotherapy, 39: 251-261

Jurkowski, H. (1988). Aspects of puppet theatre: a collection of essays. London: Puppet Centre Trust

Kleist, H. (1982). Οι μαριονέτες. Και μια μελέτη του Bernard Dort. Αθήνα: Άγρα

Kroflin, L. (Eds). (2022). Applied Puppetry in Education, Development, and Therapy: Theory and Practice. Download here: https://www.unima.org/wp-

content/uploads/2022/07/Applied-Puppetry-FINAL-za-web.pdf

Marshall, K. (2013). Puppetry in Dementia Care: Connecting Through Creativity and Joy.

Meschke, M. (1996). Ηθική και Αισθητική. Download here: https://filedn.eu/l15WqbijnHt8P1H1GWqJUoj/festival.unimahellas.org/pdf/ethics.pdf

Schumann, P. (1990). The radicality of the Puppet Theatre. Vermont.

Smith. M., Kroflin. L., et al. (2022). Applied Puppetry in Education, Development, and Therapy: Theory and Practice. Download here: http://www.uaos.unios.hr/wp- content/uploads/2022/02/Applied-Puppetry-FINAL-za-web.pdf

Spagnuolo Lobb, M., Amendt-Lyon, N. (Eds). (2003). Creative License. The Art of Gestalt Therapy. Springer-Verlag Wien GmbH.

Zinker, J. (1978). Creative Process in Gestalt Therapy. Vintage Books. New York.

Κοντογιάννη, Α. (1992) Κουκλο-θέατρο σκιών. Αθήνα: Άλκηστις

Μαρκόπουλος, Σ. (2013). Η θεατρική κούκλα στον ανθρώπινο πολιτισμό. Κιλκίς: Διεθνές Φεστιβάλ Κουκλοθεάτρου και Παντομίμας Κιλκίς. Download here:

https://www.academia.edu/4731967/%CE%97_%CE%9A%CE%BF%CF%8D%CE%BA%CE%BB%CE%B1_%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD_%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%B9%CE%BD%CE%BF_%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C_Puppets_in_the_human_civilization_

Παρούση, Α. (2012) Κουκλοθέατρο στην εκπαίδευση. Εκπαίδευση στο κουκλοθέατρο. Αθήνα: Πλέθρον

Παρούση. Α., Λενακάκης. Α. (2021). Current trends in Greek puppet theatre. An informal form of education? Download here: https://ebooks.epublishing.ekt.gr/index.php/ecdnkua

Συλλογικό. Kominz., Μ. (Eds). (1990) The language of the puppet. Vancouver: Pacific Puppetry Center Press

Συλλογικό. Waskiel, Μ. (Επιμ.) (1999). Σύγχρονες τάσεις στην έρευνα του παγκόσμιου κουκλοθεάτρου. Αθήνα: Ελληνικό Κέντρο Κουκλοθεάτρου και Καραγκιόζη UNIMA-ΕΛΛΑΣ

Συλλογικό. Πετσόπουλος, Σ. (Επιμ.) (1996). Κούκλες και παιχνίδια. Δοκίμια. Αθήνα: Άγρα

(από το «Η Εικαστική Θεραπεία με την προσέγγιση Gestalt  σε άτομα με άνοια και νόσο Alzheimer και σε άτομα με καρκίνο του μαστού»)

Jung, C.G. (1978). Man and His Symbols. London: Picador.

Malchiodi, C. A. (1998). The art therapy source book. Los Angeles CA: Lowell House.

Muir, M. (2002). Gestalt Art Therapy for people with dementia. International Academy for Design and Health: Newcastle Australia.

Rapp, E. (1980). Gestalt art therapy in groups. Στο R. Ronall., & B. Feder. (Eds). Beyond the Hot Seat. New York: Brunner & Mazel; 86-104.

Rhyne, J. (1973). The Gestalt Art Therapy Experience. Brooks/Cole: Monterey, CA.

Rhyne, J. (1973a). The Gestalt approach to experience art and art therapy. American Journal of Art Therapy. 2,(4), 237-248.

Rhyne, J. (1973b). The Gestalt Art Experience: Patterns that connect. Chicago: Magnolia Street Publishers, 1996.

Σιαμπάνη, Κ. (2010). Εικαστική Θεραπεία στην άνοια.  Στο Μ. Τσολάκη & Φ. Κουντή. Εφαρμοσμένα Θέματα Παθολογικού Γήρατος. Θεσσαλονίκη: Ελληνική Εταιρεία Νόσου Alzheimer και Συγγενών Διαταραχών; 137-151.

Σιαμπάνη, Κ. (2011). Η συμβολή της (Εικαστικής) τέχνης στη συναισθηματική κατάσταση των ηλικιωμένων. 7ο Πανελλήνιο Ιατρικό-Διεπιστημονικό Συνέδριο Νόσου Alzheimer και Συγγενών Διαταραχών, (σελ. 94-102).  Θεσσαλονίκη: Πανελλήνιο Ινστιτούτο Νευροεκφυλιστικών Νοσημάτων σε συνεργασία με την Ελληνική Εταιρεία Νόσου Alzheimer και Συγγενών Διαταραχών.

Σιαμπάνη, Κ. & Τσολάκη, Μ. (2014). Βαδίζοντας Μαζί. Η οπτική της θεραπείας Gestalt στην άνοια. Θεσσαλονίκη: Ελληνική Εταιρεία Νόσου Alzheimer και Συγγενών Διαταραχών

Vich, M., & Rhyne, J. (1967). Psychological growth and use of art materials: Small group experiments with adults. Journal of Humanistic Pshchology, 7(1), 163-170.

Zinker, J. (1977). Creative Process in Gestalt Therapy. New York: Brunner & Mazel.

(από το «Πολώσεις και Εκφραστικές Τέχνες»)

Polsters, E. & M. (1973). Gestalt Therapy Integrated. New York: Brunner/Mazel

                     - chapter 6: Resistance and Beyond, Composition

                     - chapter 9: Experiment, Enactment of a Polarity

Zinker, J. C. (1977). Creative Process in Gestalt Therapy. New York: Vintage Books

                      - chapter 8: Polarities and Conflicts

Kepner, J. I. (1987). Body Process: Working with the Body in Psychotherapy. New York: Gardner Press

Spagnuolo Lobb, M. (2013). From the need for aggression to the need for rootedness: A Gestalt postmodern clinical and social perspective on conflict. British Gestalt Journal, 22(2), 32-39

Benjamin, J. (1995). Recognition and destruction: An outline of intersubjectivity. In Like Subjects, Love Objects: Essays on Recognition and Sexual Difference. New Haven: Yale University Press. This paper is available webinar at Psyche Matters with the permission of Yale University Press

Green, A. (2002). A Dual Conception of Narcissism: Positive and Negative Organizations. Psychoanalytic Quarterly 71:631-649

Malchiodi, C., A. (2020). Trauma and Expressive Arts Therapy: Brain, Body and Imagination in the healing process.

Halprin, D. (2002). The expressive body in Life, Art and Therapy: Working with movement, Metaphor and Meaning.

(από το «Ψυχοπαθολογία και Τέχνη»)

Ching, Fr. D.K., (1990). Drawing a creative process. Van Nostrand Reinhold NY.

Fagan J., Sheperd I., (1970). Gestalt Therapy Bow. Theory/ Techniques/ Applications. Harper & Row, PUBLISHERS.

Nairne, J., (2000). The Adaptive Mind. WADSWORTH.

Orange, M. D., (2011). The Suffering Stranger Hermeneutics for every day clinical practice. Routledge Taylor & Francis Group. NY.

Wheeler, G., Mc Conville, M., (2002). The Heart of Development. The Analytic Press, Inc.

Γιαμαρέλου, Ι., (2022). Η  ροή της εμπειρίας και η αναγκαιότητα των βραχύχρονων ομάδων στο σημερινό γίγνεσθαι. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΡΜΟΣ.

Γκάνταμερ, Χ. Γκ., (2003). Η απαρχή της φιλοσοφίας. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ.

Κερένυϊ, Κ., (2017). Η μυθολογία των Ελλήνων. ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΤΗΣ ΕΣΤΙΑΣ.

Παπαδόπουλος, Π., (2010). Το σχέδιο Σωτηρία. Μνήμη και ασθένεια στον εικαστικό λόγο. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΕΧΝΗΣ ΟΙΣΤΡΟΣ.

Τερζόπουλος, Θ. & ΘΕΑΤΡΟ ΑΤΤΙΣ, (2000). Αναδρομή, Μέθοδος, Σχόλια. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ.

(από το «Φωτογραφία»)

Adler N (2017) Who Posts Selfies and Why? Personality, Attachment Style, and Mentalization as Predictors of Selfie Posting on social media. CUNY: Academic Works.

Amerikaner, M., Schauble, P., & Ziller, R. (1980). Images: The use of photographs in personal counseling. Personnel and Guidance Journal, 59, 68–73.

Amurao, R., & Castronuevo, E. (2016). Selfie Behavior and Narcissism among selected females. The Bedan Journal of Psychology, Vol. 1, p.p. 24-33.

Barbee, M. (2002). A visual-narrative approach to understanding transsexual identity. Art Therapy: Journal of the American Art Association, 19(2), 53-62.

Barthes, R. (1983). Ο Φωτεινός Θάλαμος. Σημειώσεις για τη Φωτογραφία (μτφ. Γ. Κρητικός). Αθήνα: Κέδρος. (έτος έκδοσης πρωτότυπου:1980).

Barthes, R. (2019). Εικόνα – Μουσική –Κείμενο. Αθήνα: Πλεθρον.

Barry, C. T., Doucette, H., Loflin, D. C., Rivera-Hudson, N., & Herrington, L. L. (2015). “Let Me Take a Selfie”: Associations Between Self- Photography, Narcissism, and Self-Esteem, Psychology of Popular Media Culture. June 29, p.p. 1-13. Advance webminar publication. http://dx.doi.org/10.1037/ppm0000089

Betensky, M. (1973). Self-discovery through self-expression. Springfield, IL: Charles C Thomas.

Biolcati, R., & Passini, S. (2018). Narcissism and self-esteem: Different motivations for selfie posting behaviors, Cogent Psychology, 5: 1437012.

Bordwell, D., & Thompson Κ. (2003). Film History. An Introduction, Νέα Υόρκη: McGraw-Hill.

Coetzer, R. (2015). A picture tells a lifetime of words: Photography, psychotherapy, and brain injury rehabilitation. Neuro-Disability & Psychotherapy 3(1), p.p. 1–10.

Cole, T. (2016). Memories of Things Unseen. The New York Times Magazine, 10, (14).

Rudi Coetzer A picture tells a lifetime of words: Photography, psychotherapy, and brain injury rehabilitation, Georgia School of Tech Interactive Computing. (2017). Selfies: We Love How We Look and We’re Here to Show You.  https://www.ic.gatech.edu/news/592858/selfies-we-love-how-we-look-and-were-here-show-you

Gough, M.L.K. (1999). Remembrance photographs: A caregiver’s gift for the families of infants who die. In S.L. Bertman (Ed.), Grief and the healing arts: Creativity as therapy. Amityville, New York: Baywood.

Γκουτζιώτη, Ι. (2009). Πείραμα, Τεχνικές και Δομημένες Ασκήσεις στην Θεραπευτική Σχέση Gestalt. Θεσσαλονίκη. Διπλωματική εργασία.

Graf, N.M., & Miller, E. (2006). The use of phototherapy in group treatment for persons who are chemically dependent. Rehabilitation Counselling Bulletin, 49 (3), 166-181.

DeCoster, V. A., & Dickerson, J. (2014). The therapeutic use of photography in clinical social work: Evidence-based best practices. Social Work in Mental Health, 12(1), 119.

Dhir, A., Pallesen A., Torsheim T., & Andreassen, C. (2016). Do age and gender differences exist in selfie-related behaviours? Computers in Human Behavior, Vol. 63, (10), p.p. 549-555.

Εμπειρίκος, Α. (2004). Γραπτά ή προσωπική μυθολογία (1936-1946). Αθήνα: Εκδόσεις: Άγρα.

Ziller, R. C., Vera, H., & Camacho de Santoyo, C. (1981). Federico: Understanding a child through autophotography. Childhood Education, 57, 271–275.

Halkola, U. (2009). A photograph as a therapeutic experience. European Journal of Psychotherapy and Counselling, V11 (1), p.21-33.

Howarth, S. (2022). The Mindful Photographer. London: Thames and Hudson.

Johansson, A. (2017). The ‘Me’ in Meaning: People high in narcissism find comfort and meaning in selfie likes. A THESIS submitted in partial fulfillment of the requirements for the degree of MASTER OF SCIENCE Department of Psychology College of Science University of Canterbury.

Καλλιγά, Λ. (2008). Ότι έρχεται στο φως. Αθήνα: Εκδόσεις Άγρα.

Καντάβα, Ε. (2014). Λέξεις Φωτός: Θέσεις για τη φωτογραφία της ιστορίας.

Αθήνα: νήσος.

Καρασαχινίδης, Π., Βοριά, Π., & Γιαλαουσίδης, Μ. (2010). Ναρκισσισμός και αντιλήψεις για το δεσμό στην ενήλικη ζωή. Παιδί και Έφηβος: Ψυχική Υγεία και Ψυχοπαθολογία, τομ.12 τευχ.1 [2010], σελ. 60-78.

Kennicott, P. (2020). Review of ‘Dorothea Lange: Words and Pictures’ at the Museum of Modern Art. The Washington Post, 2, p.20.

Kessel, I. (2017). Selfies are all about appearance. https://www.statista.com/chart/10046/selfies-are-all-about-appearance/

Knauer, K. (1999). Time – Great Images of the 20 th Century: New York: Time Books.

Kings, C. A., Knight, T., & Moulding, R. (2018). Using photoelicitation and interpretative phenomenological analysis to explore possessions as links to self-concept and the identities of others in hoarding disorder. Psychology and Psychotherapy: Theory, Research and Practice. Advance online publication. doi:10.1111/papt.12211.

Krauss, D. (1981). On photography: Uses in psychotherapy. Paper presented at the Annual Convention of the American Psychological Association, Los Angeles, CA. (ERIC Document Re-production Service No. ED 209 628.

Κωνσταντινίδου, Χρ. (2010). Φωτογραφία – Νόημα – Συγκείμενο: Η κατασκευή της ετερότητας στους Τσιγγάνους του Josef Koudelka. Αθήνα: νήσος.

Landgrave, H. (1993). Magazine Photo: A Multicultural Assessment and Treatment Technique, New York: Brunner/Mazel.

Λυκάκης, Μ. (2011). Ψηφιακή Φωτογραφία (Photoshop – Lightroom). Αθήνα: Ακαδημία Δημιουργικής Φωτογραφίας.

Manwell, L., Tadros, M., Ciccarelli, T., & Eikelboom, R. (2022). Digital dementia in the internet generation: excessive screen time during brain development will increase the risk of Alzheimer’s disease and related dementias in adulthood. Journal Integr. Neuroscience. 2022 vol. 21(1), 1-15.

Martin, R. (2009). Inhabiting the image: Phototherapy, therapy and re-enactment phototherapy. European Journal of Psychotherapy and Counselling. Vol. 11, No 1, p. 35-49.

Μερλώ-Ποντύ, M. (1991). Η Αμφιβολία του Σεζάν (μτφ. Α. Μουρίκη). Αθήνα: Νεφέλη. (έτος έκδοσης πρωτοτύπου: 1948).

Μερλώ-Ποντύ, Μ. (2016). Φαινομενολογία της Αντίληψης. Αθήνα: Εκδόσεις νήσος.

Moon, J.H., Lee, E., Lee, J-A., Choi, T-R., & Sung, Y. (2016). The role of narcissism in self-promotion on Instagram. Personality and Individuals Differences, 101, p. 22-25.

Moustakas, C. (1994). Phenomenological research methods. London: Sage Publications.

Ξανθάκης Α. (1994). Ιστορία της Ελληνικής Φωτογραφίας 1939-1960. Αθήνα: Εκδόσεις Καστανιώτη.

Oaklander, V. (1978). Windows to our children. Moab, UT: Real People Press.

Opree, S., & Kühne, R. (2016). Generation Me in the Spotlight: Linking Reality TV to Materialism, Entitlement, and Narcissism. Mass Communication and Society,19:800–819.

Paintner, C.V. (2007). The Relationship Between Spirituality and Artistic Expression: Cultivating the Capacity for Imagining. Spirituality in Higher Education a National Study of College Students, Search for Meaning and Purpose, 3(2):1-6.

Πασχαλίδης, Γ. (2012). Τα Νοήματα της Φωτογραφίας. Θεσσαλονίκη: University Studio Press.

Perls, F., Hefferline, R., & Goodman, P. (1951). Gestalt Therapy: Excitement and Growth in the Human Personality. New York: The Guernsey Press Co. Ltd.

Perls, F. (1969). Gestalt therapy verbatim. Lafayette, CA: Real People

Perls, F. (1973). The Gestalt Approach and Eye Witness to Therapy. University of Michigan: Science and Behavior Books.

Pettersson, M. (2011). Depictive Traces on the Phenomenology of Photography. Journal of Aesthetics and Art Criticism 69 (2):185-196.

Pissini, F. (2013). Phototherapy for dummies. The therapeutic power of self- portraits. https://www.slideshare.net/FabioPiccini/moscow-1-41817928

Prins, L. (2012). Photograph as catalyst: An exploration of client experiences with photographs in therapy. Submitted in partial fulfillment of the MA in Transpersonal Counselling and Psychotherapy. Centre for Counseling and Psychotherapy Education (CCPE) in association with Northampton University.

Rhyne, J. (1973/1995). The Gestalt art experience. Monterey, CA: Brooks/Cole/Chicago: Magnolia Street.

Σακκάς, Π. (2016). Η Ψυχιατρική αλλιώς… μέσα από αληθινές ιστορίες και κυκλώματα υπολογιστών, Αθήνα: Βήτα Ιατρικές Εκδόσεις.

Saita, E., & Acquati, C. (2020). Evaluating the Framed Portrait Experience as an intervention to enhance self-efficacy and self-esteem in a sample of adolescent and young adult cancer survivors: Results of a pilot study. Journal of Adolescent and Young Adult Oncology, doi: https://doi.org/10.1089/jayao.2019.0063 (Impact factor: 2.223). Drs. Saita and Acquati equally contributed to the article.

Sandoz, C.J. (1996). Photographs as a tool in memory preservation for patients with Alzheimer’s disease. Clinical Gerontologist. 17, 69-71.

Sariñana, J.  (2013). Memories, Photographs, and the Human Brain, Pet pixel. https://petapixel.com/2013/07/20/memories-photographs-and-the-humanbrain/ Date of access: 13 December 2016.

Σιαμπάνη, Κ., & Τσολάκη, Μ. (2015). Βαδίζοντας μαζί… Η θεραπεία Gestalt για ασθενείς με άνοια και τους περιθάλποντες, Θεσσαλονίκη: Ελληνική Εταιρία Νόσου Alzheimer και Συγγενών Διαταραχών.

Sitvast, J.E., & Abma, T.A. (2012). The photo-instrument as a health care intervention. Health Care Analysis, 20(2), 177-195.

Sitvast, J.E. (2011). Photography as a nursing instrument in mental health care: How to use client’s photo stories for recovery. Amsterdam: Vrije Universiteit.

Sitvast, J.E., & Abma, T.A., Widdershoven, G.A.M. (2010). Facades of suffering: Clients’ photo stories about mental illness. Archives of Psychiatric Nursing, 24(5), 349-361.

Sontag, S. (1993). Περί Φωτογραφίας. Αθήνα: Εκδόσεις του Περιοδικού Φωτογράφος.

Su-j, K. & Gyeong-suk, C. (2017). Effect of a Group Counseling Program With Phototherapyon Enhancing the Self- Perception and Self-Esteem of Female School Students. Korean Journal of Child Studies. Vol. 38, No 2, p. 177-190.

Teti, M., French, B., Kabel, A., Farnan, R. (2016). Portraits of Well-Being: Photography as a Mental Health Support for Women With HIV, Journal Creat Mental Health. 2017; 12(1): 48–61.

Τhéodoropoulou, E. (2019) ‘En crevant la peau des choses’: les ‘objets philosophiques’. Prooimion à un projet: Actes de la 1ère Biennale Internationale de Philosophie Pratique. Rodes: Ε.Ε.Π.Φ., p.p. 530-567, [disponible en ligne]: http://practphilab.aegean.gr /proceedings/).

Trombeta, G., Scienza, L., & D. dos Rei, M. (2022). Using photographic methods in the mental health field: An integrative review. Psicologia: Teoria e Prática, 24(1), 1–18.

Upton, C., Diambra, J., Brott, P., & Budesa, Z. (2023). Photography as a Wellness Tool for Counselors-in-Training. Journal of Educational Research & Practice, Volume 13, Issue 1, Pages 1–1

Weiser, J. (2020). Phototherapy Centre Vancouver, 2020. History and Development of Phototherapy. [Online] Available on: [22 February 2020]:https://phototherapytherapeuticphotography.files.wordpress.com/2015/01/history__development_of_phototherapy.pdf

Weiser, J. (2010). Using Self-Portrait Photographs During Therapy Sessions to Help People Improve Their Lives.

https://phototherapytherapeuticphotography.files.wordpress.com/2014/10/weiser-self-portraits piccini book.pdf

Weiser, J. (2014). Establishing the Framework for Using Photos in Art Therapy (and Other Therapies) Practices. Arteterapia Papeles de Arteterapia y educación artística par la inclusion social, 9:159-190.

Weiser, J. (2004). Phototherapy techniques in counseling and therapy: Using ordinary snapshots and photo-interactions to help clients heal their lives. The Canadian Art Therapy Association Journal, fall, 17:2, 23-53.

Weiser, J. (1999). PhotoTherapy Techniques: Exploring the Secrets of Personal Snapshots and Family Albums. Vancouver: PhotoTherapy Center.

Wickel, T. (2015). Narcissism and Social Networking Sites: The Act of Taking Selfies. The Elon Journal of Undergraduate Research in Communications, Vol. 6, No. 1, Spring.

Williams, A.A., & Marquez, B.A. (2015). The lonely selfie king: Selfies and the Conspicuous Prosumption of Gender and Race, International Journal of Communication, 9, p. 1775–1787.

Yalom I. (2020). Υπαρξιακή Ψυχοθεραπεία. Αθήνα: Εκδόσεις Άγρα.

Youngsoo, S., Minji, K., Charen, I., & Sang, C. (2017). Selfie and self: The effect of selfies on self-esteem and social sensitivity. Journal of Personality and Individual Differences, Vol. 111, 7 (1), p.p. 139-145.

France, M. H., & Allen, E. G. (1997). Using art: A gestalt counselling strategy for working with disruptive clients. Guidance and Counselling, 12(4), 24–26.

Francesetti, G., Gecele, M., & J. Roubal. (2013). Gestalt Therapy in Clinical Practice from Psychopathology to the Aesthetics of Contact. Milano: Instituto di Gestalt HCC Italy.

(από το «Αισθητηριακή θεραπεία»)

Blom R. (2006).  The Handbook of Gestalt Play Therapy: Practical Guidelines for Child Therapists. London & Philadelphia: Jessica Kingsley Publisher

Oaklander, V. (2001). Gestalt play therapy. International Journal of Play Therapy, 10 (2), 45-55

Guy-Pierre Tur Valverde: Painter and Gestalt therapist working in Mexico City. Trainer at the Instituto Humanista de Psicoterapia Gestalt Mexico City since 1996. He is also invited as a trainer in several Gestalt Institute of the world like Europe and South America. He actualizes himself yearly at the Pacific Gestalt Institute of Los Angeles since 2012. He is also specialized in working in a relational perspective of Gestalt Therapy and the field of aesthetics as a therapeutic tool. Founder of COCREARTE MEXICO, a space for development of creativity (in 2010). As a painter he started to exhibit in 1975 in France and had several collective and individual exhibitions in Europe, United States and Latin America.

 

Γιαμαρέλου Γιάννα: M.Α. στην Κλινική Ψυχολογία, Ψυχοθεραπεύτρια, Εκπαιδεύτρια και Επόπτρια Gestalt, κάτοχος E.C.P (European Certificate of Psychotherapy). Μέλος της EAGT (European Association for Gestalt Therapy).

Ιδρυτικό μέλος του κέντρου Ψυχοθεραπείας και Εκπαίδευσης Gestalt Foundation, ιδρυτικό μέλος της EEΨG (Ελληνικής Εταιρίας Ψυχοθεραπείας Gestalt).

Έχει εκπαιδευτεί στο τραύμα, το πένθος και τη διαχείριση κρίσης. Ασχολήθηκε ιδιαιτέρως και εκπαιδεύτηκε στο Pacific Gestalt Institute ως Relational Gestalt Therapist.

Γεννήθηκε το 1951 και μεγάλωσε στο Άργος. Επηρεάστηκε βαθειά κατά την πρώιμη ηλικία από τους μύθους, το αρχαίο θέατρο, τις τοποθεσίες, τα σύμβολα, τα γλυπτά, τις ονομασίες και το νόημά τους, που είναι διάσπαρτα στην Αργολική γη.

Φοίτησε στη Σχολή Δοξιάδη (1970-72) όπου ασχολήθηκε με το γραμμικό και ελεύθερο σχέδιο.

Έκανε μαθήματα κεραμικής και πηλοπλαστικής στη Σχολή της ΕΟΜΕΧ (1980-81). Παρακολούθησε μαθήματα μοντέρνου χορού, φωτογραφίας, ιστορίας της τέχνης, γλυπτικής, ζωγραφικής και φιλοσοφίας της αρχιτεκτονικής στο University of La Verne. 

 

Γαλλής Δημοσθένης: Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Διεθνείς Επιχειρήσεις και Ευρωπαϊκές Σχέσεις. Εργάστηκε για σειρά ετών σε οικονομικά ιδρύματα και επιχειρήσεις. Είναι αυτοδίδακτος φωτογράφος με ειδίκευση στην εννοιολογική και καλλιτεχνική φωτογραφία. Οι εικόνες του έχουν έναν συναισθηματικό και αφηγηματικό χαρακτήρα. Έχει εκθέσει τη δουλειά του μέσα από πολλές ομαδικές και ατομικές εκθέσεις εντός και εκτός συνόρων. Έργα του ανήκουν σε ιδιωτικές συλλογές, ιδρύματα και μουσεία. Ως φωτογράφος συνεργάζεται με ψυχοθεραπευτικές, θεατρικές και καλλιτεχνικές ομάδες ενώ διδάσκει την τέχνη του μέσα από εκπαιδευτικά σεμινάρια. Ζει και δημιουργεί στην Αθήνα. Είναι εκπαιδευόμενος Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας στο Gestalt Foundation Αθήνας.

 

Γκουτζιώτη Ιωάννα: Ψυχοθεραπεύτρια Gestalt, Σύμβουλος ψυχικής υγείας, και συντονίστρια ομάδων ΧΕΝ και ‘Εθελοντών Εντός- Εκτός’. Το 2000, αποφοίτησα από πιστοποιημένο κέντρο του Βρετανικού Πανεπιστημίου Lincolnshire & Humbershide, με Bachelor ψυχολογίας και πρακτική άσκηση στο Εναλλακτικό Θεραπευτικό Πρόγραμμα Αργώ. Σε συνέχεια των σπουδών μου το 2001, φοίτησα στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα ‘Master in Business Administration’ του Πανεπιστημίου Lincoln, με κατεύθυνση Διαχείριση Ανθρώπινου Δυναμικού, αποκτώντας μεταπτυχιακή πιστοποίηση στο MBA. Το 2002 παρακολούθησα το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα στην Αναπτυξιακή Ψυχολογία για παιδιά και ενήλικες του Πανεπιστημίου Central Lancashire στο Preston της Αγγλίας, αποκτώντας τον μεταπτυχιακό βαθμό. Από το 2003 έως το 2011, εργάστηκα στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα σε τμήματα ψυχολογίας, έρευνας, οικονομικών και διοικητικών αρμοδιοτήτων. Ενώ παράλληλα, παρακολούθησα σεμινάρια ψυχικής υγείας, ιατρικής, και επιχειρηματικότητας σε κέντρα όπως του Ιταλικού και Γαλλικού Ινστιτούτου, της Συστημικής Εταιρίας, της Ψυχαναλυτικής Εταιρίας, του Ανοιχτού Πανεπιστημίου, ΧΕΝ, HAGT, του Gestalt Foundation, Σινεμά-Φωτογραφίας-Ντοκιμαντέρ και Ταινίας μικρού μήκους, αλλά και άλλων φορέων και εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.  

Το 2017 (2013-2016), ολοκληρώνοντας την εκπαίδευση του Gestalt Fοundation ξεκίνησα να εργάζομαι ιδιωτικά παρέχοντας υπηρεσίες ψυχοθεραπείας και στήριξης σε ενήλικες και διεξάγοντας σεμινάρια με θέματα τις ‘σχέσεις μεταξύ του εαυτού και του άλλου’, αλλά και πως η ψυχοθεραπεία ‘συν+δημιουργεί’ μέσα από την φωτογραφία, ως και σήμερα (2023) στο Gestalt Foundation.

 

Δάκτυλα Λιάνα: Ψυχολόγος Α.Π.Θ., Ψυχοθεραπεύτρια Gestalt, Μέλος Σ.Ε.Ψ., Μέλος Δ.Σ. της Ε.Φ.Υ.Κ.Ε. (Εταιρεία Φροντίδας, Υγείας και Εκπαίδευσης). Εξειδίκευση στην Ειδική Αγωγή Ε.Κ.Π.Α., Εξειδίκευση στη Νευροψυχολογία και Ειδική Αγωγή με ιδιαίτερη έμφαση στις ειδικές αξιολογήσεις, θεραπείες και παρεμβάσεις, ΠΑΝ. Θεσσαλίας, Εξειδίκευση «Υποκριτική: Τα πρακτικά εργαλεία του ηθοποιού, Ε.Κ.Π.Α.. Είναι Ιδιοκτήτης και επιστημονικά υπεύθυνη του Κέντρου Ειδικών Θεραπειών «Μήτσιου Center» με υπηρεσίες Ψυχοθεραπείας, Λογοθεραπείας, Εργοθεραπείας, στη Λάρισα. Συγγραφέας τριών βιβλίων με θέματα Ψυχικής Υγείας και Εκπαίδευσης. Δουλεύει με ατομικά ραντεβού και συντονίζει ομάδες και βιωματικά σεμινάρια σε παιδιά, εφήβους και ενήλικες με βασικό εργαλείο θεραπείας τις εικαστικές τέχνες και τη θεατρική κούκλα. Συνεργάζεται με φορείς σε ευρωπαϊκά προγράμματα και διδάσκει σε Κολλέγια και ΙΕΚ σε Λάρισα και Θεσσαλονίκη εκπαιδεύοντας ενήλικες σε τομείς της Ψυχικής Υγείας. Συμμετέχει με εισηγήσεις σε Πανευρωπαικά, Διεθνή και Πανελλήνια συνέδρια  με θέματα Ψυχικής Υγείας, Τέχνης και Εκπαίδευσης και έχει βραβευτεί σε Κύπρο και Καναδά με θέμα «ΖΩ-γραφί-ΖΩ και αυτοεκφράζω τα συναισθήματα μου». Από τη παιδική της ηλικία συμμετέχει σε κουκλοθεατρικές παραστάσεις και από το 2008 συνεργάζεται ημιεπαγγελματικά με το θέατρο συμμετέχοντας σε θιάσους μέχρι σήμερα. Έχει εργαστεί ως  ραδιοφωνική παραγωγός σε εκπομπές ψυχαγωγίας και ενημέρωσης. Διοργανώνει καλλιτεχνικές εκδηλώσεις αλληλεγγύης, ψυχαγωγίας και εκπαίδευσης  με επωφελούμενους ευαίσθητους συλλόγους και κοινωνικούς φορείς (ορφανοτροφεία, παιδική στέγη κ.α.). Προσφέρει υπηρεσίες σε συλλόγους της πόλης της Λάρισας από το 2010.

 

Ευθυμιάδης Γιάννης: Απόφοιτος Φιλοσοφικής σχολής Ιωαννίνων με κατεύθυνση Ψυχολογίας, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας Ψυχοθεραπεία Gestalt, Εικαστική Ψυχοθεραπεία

 

Ζαφρανάς Νίκος: Έλαβε τους τίτλους σπουδών ΒΑ και ΜΑ στην Πιανιστική Εκτέλεση (Πανεπιστήμιο Μουσικής, Graz, Αυστρία), διδακτορικό στη Μουσική Εκπαίδευση (Πανεπιστήμιο Brunel, Λονδίνο) ενώ παράλληλα είναι Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας εκπ. στην Ψυχοθεραπεία Gestalt (Gestalt Foundation Θεσσαλονίκης). Συγγραφέας άρθρων σε ποικίλα θέματα μουσικής εκπαίδευσης καθώς και των βιβλίων “Effects of music instruction on cognitive abilities of young children” (Lambert Academic Publishing, 2010), «Εγκέφαλος, Φυσιολογία και Μουσική» και «Επικοινωνία στη Μουσική - Θεραπεία - Παιδεία: Προσέγγιση CO.M.P.A.S.S.», (Κάλλιπος, 2015). Ως καλλιτέχνης, έχει διακριθεί σε Ελλάδα και εξωτερικό. Οι εμφανίσεις του περιλαμβάνουν ρεσιτάλ, συναυλίες μουσικής δωματίου και συνοδείες σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες, Ν. Αφρική και Βόρεια Αμερική. Ηχογραφήσεις του μεταδίδονται σε ραδιόφωνο, τηλεόραση, και υπάρχουν σε 2 CD, στο youtube κ. α. Είναι ιδρυτικό μέλος του συνόλου “Piandaemonium” και του “Transcription Ensemble”. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν την ψυχοθεραπεία Gestalt, τη γνωστική ανάπτυξη και τη μουσική εκπαίδευση καθώς και την προσχολική μουσική εκπαίδευση. Είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Μουσικής Παιδαγωγικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

 

Θεοφιλάκου Ζωή: Κλινική ψυχολόγος με σπουδές B.Sc. στο Αριστοτέλειο Παν. Θεσσαλονίκης & M.A. στο International Psychoanalytic University Berlin, Ψυχοθεραπεύτρια Gestalt, και συντονίστρια workshops Expressive Arts in Psychotherapy, πιστοποιημένη από το Step Ahead Berlin, υπό την αιγίδα του European Graduate School. Έχει εργαστεί σε πολυάριθμες δομές από το 2009, διατηρεί ιδιωτική κλινική πρακτική από το 2014, και παράλληλα συντονίζει ομάδες δημιουργικού και θεραπευτικού περιεχομένου, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στον αυτοσχεδιασμό.

 

Κατσαμάκης Κωνσταντίνος: Χορευτής, χορογράφος, καθηγητής σύγχρονου χορού και αυτοσχεδιασμού ΥΠ.ΠΟ.Α. Σπούδασε χορό στην ανώτερη επαγγελματική σχολή χορού αποκτώντας δίπλωμα καθηγητή χορού από το ΥΠ.ΠΟ.Α. Από το 2006 διδάσκει σύγχρονο χορό και αυτοσχεδιασμό σε ενήλικες. Είναι υποψήφιος δάσκαλος και μέλος της παγκόσμιας ερευνητικής κοινότητας του Axis Syllabus όπου μελετά την ανθρώπινη ανατομία και τη σχέση της με τον χορό και την κίνηση.

Ως χορευτής και χορογράφος έχει συνεργαστεί με το ΚΘΒΕ στο χοροθέατρο και σε θεατρικές παραγωγές, την Πειραματική Σκηνή της Τέχνης, το φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, το φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, τη Biennale σύγχρονης τέχνης, το φεστιβάλ Μονής Λαζαριστών κ.α.

Από το 2009 συνεργάζεται με το κέντρο ψυχοθεραπείας και εκπαίδευσης Gestalt σε σεμινάρια χορού και κίνησης σε ομάδες βιωματικού και εκπαιδευτικού χαρακτήρα.

Το 2012 συνδημιούργησε το ΚΙΝΟΥΜΕ studio χορού διδάσκοντας και χορογραφώντας καθημερινά και το 2019 την ομάδα χορού ΚΙΝΟΥΜΕ dance company με στόχο να εξελίξει την καλλιτεχνική του δημιουργία. Είναι εκπαιδευόμενος Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας, στο Gestalt Foundation Θεσσαλονίκης.

 

Μερτζάνη Άννα: Εκπαιδευτικός Προσχολικής Ηλικίας,  M.A. in Child Care, Law and Practice, με εστίαση στα Δικαιώματα του Παιδιού και την Παιδική Κακοποίηση. Είναι απόφοιτος της Υποκριτικής Σχολής «Αρχή» και έχει εργαστεί στο θέατρο και τον κινηματογράφο. Έχει παρακολουθήσει τον βασικό κύκλο σπουδών φωτογραφίας στο «Φωτογραφικό Κύκλο» του Πλάτωνα Ριβέλλη με συμμετοχές σε ομαδικές εκθέσεις (ασπρόμαυρη φωτογραφία). Έχει εργαστεί ως επιμελήτρια παιδικών εκδόσεων και είναι συγγραφέας του εφηβικού μυθιστορήματος «Έχω Δικαίωμα να πω μια Ιστορία;» εκδ. Απόπειρα, ενώ έχει συμμετάσχει στην συλλογή διηγημάτων «Το μυστικό» εκδ. Καστανιώτης. Εργάζεται ως Υπεύθυνη του Διαπολιτισμικού Κέντρου ΠΥΞΙΔΑ, του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες αλλά και ιδιωτικά ως Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας Gestalt, συντονίζοντας ομάδες γονέων, ως απόφοιτος της τετραετούς εκπαίδευσης στην Ψυχοθεραπεία Gestalt.

 

Monroy Bianca: Advanced Practitioner Expressive Arts Therapy (Step a Head Berlin / EGS) and Master in Design and Art Direction. Over 20 years creating and experimenting with different media and over 10 year working among others with Female Migrants and children supporting their integration processes with focus in going through the emotional and bureaucratical challenges in their new society.

 

Μπάλλιου Δέσποινα: Σπουδές Κοινωνιολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Σπουδές Ψυχολογίας (B.Sc.) & μεταπτυχιακές σπουδές στη Συμβουλευτική Ψυχολογία (M.Sc.) στο La Verne University of California.

Ψυχοθεραπεύτρια, εκπαιδεύτρια και επόπτρια Gestalt, κάτοχος ECP (European Certificate of Psychotherapy).

Ιδρυτικό μέλος του κέντρου Ψυχοθεραπείας και Εκπαίδευσης Gestalt Foundation και ιδρυτικό μέλος της EEΨG (Ελληνικής Εταιρίας Ψυχοθεραπείας Gestalt).

Μέλος της APA (American Psychology Association), μέλος της Ελληνικής & Ευρωπαϊκής Εταιρείας Συμβουλευτικής (ΕΕΣ, EAC). Μέλος της EAGT (European Association for Gestalt Therapy) και ειδικότερα μέλος της επιτροπής εκπαιδευτικών κριτηρίων & πιστοποίησης της EAGT. Επίσης διατελεί μέλος της επιτροπής πιστοποίησης της ΕΕΣ.

Εκπαίδευση στη σχεσιακή θεραπεία Gestalt στο Pacific Gestalt Institute και

στη μέθοδο τραυματοθεραπείας EMDR. Είναι πιστοποιημένη εκπαιδεύτρια από το ΕΚΕΠΙΣ (Εθνικό Κέντρο Πιστοποίησης).

Συντονίζει εκπαιδευτικά και βιωματικά εργαστήρια, καθώς και ομάδες, με θέματα που αφορούν στο τραύμα, υπαρξιακές αναζητήσεις, σχεσιακές δυσκολίες, συναισθηματική ενδυνάμωση κ.α., δουλεύοντας μέσα από την ενσώματη εμπειρία, τις αρχές του υπαρξιακού διαλόγου, την τέχνη και τη δημιουργικότητα.

Είναι συν-συγγραφέας του βιβλίου “Εισαγωγή στην Ψυχοθεραπεία Gestalt - βασικές έννοιες, αρχές και εφαρμογές” (2011), εκδόσεις Gestalt Foundation. Είχε την επιστημονική επιμέλεια της ελληνικής μετάφρασης του βιβλίου “The Healing Relationship in Gestalt Therapy” των Rich Hycner και Lynne Jacobs με τον ελληνικό τίτλο «Η Θεραπευτική Σχέση ως Ίαση στην Ψυχοθεραπεία Gestalt”, (2018), εκδόσεις Ι. ΣΙΔΕΡΗΣ, καθώς και του βιβλίου “Η Τέχνη της Αλλαγής” των Frans Meulmeester, Ιωάννας Ρίζου, Γιώργου Σταμάτη, (2017), εκδόσεις Ι. ΣΙΔΕΡΗΣ.

 

Νικηφόρου Εύα: Είναι σύμβουλος ψυχικής υγείας και απόφοιτη ψυχοθεραπεύτρια Gestalt, με σπουδές ψυχολογίας στο A.C.T. και μεταπτυχιακές σπουδές στη πολιτιστική διοίκηση (Northumbria University). Πραγματοποιεί ατομικές και ομαδικές συνεδρίες συμβουλευτικής και

ψυχοθεραπείας Gestalt, για παιδιά, εφήβους και ενήλικες στο χώρο του γραφείου της στη Θεσσαλονίκη. Έχει ολοκληρώσει το εκπαιδευτικό πρόγραμμα Messy, Sensory & Clay Play: Το

αισθητηριακό παιχνίδι ως μέσο ανάπτυξης, σύνδεσης & θεραπείας και είναι μέλος του Συλλόγου Αισθητηριακής Εκπαίδευσης & Θεραπείας Messy Play Greece & Cyprus.

Από το 2002 έως και το 2016 εργάστηκε επαγγελματικά ως ηθοποιός και κουκλοπαίκτρια και συμμετείχε σε παραπάνω από 25 παραγωγές που περιόδευσαν στην Ελλάδα και σε φεστιβάλ του εξωτερικού. Αποφοίτησε από τη σχολή μιμικής και σωματικού θεάτρου ΠΛΕΥΣΙΣ (2010), τη σχολή κατασκευής, χειρισμού και εμψύχωσης θεατρικής μαριονέτας από το εργαστήριο AYUSAYA!. Έχει περιοδεύσει (2008- 2017) με το πρόγραμμα Άγονη Γραμμή Γόνιμη σε ακριτικά νησιά της Ελλάδος παίζοντας κουκλοθέατρο και υλοποιώντας εργαστήρια κατασκευής και εμψύχωσης κούκλας. Σχεδίασε και υλοποίησε θεατροπαιδαγωγικά προγράμματα για διάφορα ιδρύματα (Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας, Αμερικανική Γεωργική Σχολή Θεσσαλονίκης, Πνευματικό Κέντρο Βαφοπούλειο), βιβλιοθήκες και σχολεία στην Ελλάδα και την Κύπρο αλλά και ποικίλους εκδοτικούς οίκους (Μεταίχμιο, Κόκκινο, Πατάκης και Παπαδόπουλος). Έχει εργαστεί στην ιδιωτική εκπαίδευση ως δασκάλα θεατρικού παιχνιδιού (Αθήνα) και δασκάλα συναισθηματικής αγωγής (Μύκονο) για 13 χρόνια. Έχει ολοκληρώσει κύκλο σπουδών στη παιγνιοθεραπεία (Ένωση Δραματοθεραπευτών και Παιγνιοθεραπευτών Ελλάδας), στις γενικές αρχές, εφαρμογές, όρια της ενσυναίσθησης και στη σχολική ψυχολογία (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Πανεπιστήμιο Αιγαίου.) Έχει συντονίσει ομάδες δασκάλων και ενηλίκων πάνω στη πρακτική της Μη βίαιης επικοινωνίας καθώς και ομάδες ενεργητικής γονεϊκότητας και προσωπικής ανάπτυξης. Μαζί με τη ΚΔΕΠΠΑ Μυκόνου ανέλαβε την διοργάνωση και την καλλιτεχνική διεύθυνσης της Γιορτής Κουκλοθεάτρου που πραγματοποιούνταν από το 2016 έως το 2022.

 

Παππά Εξαρμενία: Ψυχολόγος (ΕΚΠΑ), MSc Mental Health Studies, Ψυχοθεραπεύτρια και Εκπαιδεύτρια Gestalt. Μέλος της EAGT και της Ελληνικής Εταιρίας Ψυχοθεραπείας Gestalt (HAGT), PgCert Gestalt Body Process (Trained by James Kepner) Certificate in Performance Studies in Dance (Birkbeck College London). Εργάζεται ιδιωτικά ως ψυχοθεραπεύτρια, συντονίζει ομάδες και σεμινάρια που συνδυάζουν την κίνηση, τον χορό και την ψυχοθεραπεία Gestalt, ομάδες στήριξης εκπαιδευτικών και σεμινάρια εκπαίδευσης εκπαιδευόμενων στην θεραπεία Gestalt. Ενδιαφέρεται ιδιαίτερα να ανακαλύπτει νέες προσεγγίσεις στον χορό και την κίνηση και να μελετάει πως μπορούν να ενσωματωθούν στην θεραπευτική διαδικασία.

 

Ράπτης Νικόλας:  Σύμβουλος ψυχικής υγείας, ψυχοθεραπευτής Gestalt. Μέλος της EAGT και της HAGT. Οι μεταπτυχιακές του σπουδές στους τομείς της Ψυχολογίας (MSc Psychology – University of East London), της Θεατρολογίας και Παιδαγωγικής (DEA Αrts du Spectacle - Université PARIS III - Sorbonne Nouvelle), καθώς και οι βασικές του σπουδές στον τομέα της Θεατρολογίας (Maîtrise Etudes Théâtrales – Université PARIS III - Sorbonne Nouvelle), δεν θα μπορούσαν να μην επηρεάσουν την επαγγελματική του «ταυτότητα» και τον τρόπο δουλειάς του, τόσο στο χώρο της ψυχοθεραπείας και της συμβουλευτικής, όσο και σε εκείνον της εκπαίδευσης.

Παράλληλα με τις σπουδές του, έχει παρακολουθήσει πλήθος εκπαιδευτικών θεματικών σεμιναρίων από έγκριτους εκπαιδευτικούς φορείς και πανεπιστημιακά ιδρύματα, σε Ελλάδα και εξωτερικό.

 Η ενασχόλησή του με τον χώρο της ψυχολογίας και της ψυχοθεραπείας Gestalt άρχισε το 1998, (όταν ξεκίνησε τις σπουδές Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο René Descartes – Paris VI) με στόχο να ενισχυθεί η τότε ερευνητική του μελέτη στο πλαίσιο του μεταπτυχιακού του (με θέμα: «Η Κοινωνική και επικοινωνιακή ανάπτυξη παιδιών και εφήβων μέσω της θεατρικής πρακτικής»), που συνδύαζε τους τομείς της Θεατρολογίας, της Παιδαγωγικής και της Ψυχολογίας.

Από τότε, έχοντας συντονίσει πλήθος θεματικών και βιωματικών σεμιναρίων που συνέδεαν την ψυχοθεραπεία Gestalt με τη θεατρική πράξη (αλλά και άλλες μορφές τέχνης), ακολούθησε μια μακρά πορεία στην εμψύχωση ομάδων παιδιών, εφήβων και ενηλίκων.

Παράλληλα, από την έναρξη της πρωτόγνωρης πανδημίας του COVID-19 (Μάρτιος 2020), έχει οργανώσει και συντονίσει το εθελοντικό πρόγραμμα δωρεάν παροχής ψυχολογικής στήριξης και συμβουλευτικής μέσω διαδικτύου: «e-therapy», για το Gestalt Foundation.

Επίσης, έχει ολοκληρώσει την εκπαίδευσή του ως Οργανωσιακός Σύμβουλος Gestalt για Επιχειρήσεις και Οργανισμούς (Gestalt in Organization) και βρίσκεται σε διαδικασία πιστοποίησης ως Gestalt Practitioner in Organizations (GPO).

Τέλος, σε συνεργασία με το «ΑΛΜΑ ΖΩΗΣ», έχει συντονίσει διαδικτυακές ομάδες ψυχολογικής στήριξης και συμβουλευτικής με τη χρήση θεατρικών πρακτικών, που απευθύνονταν σε γυναίκες καρκινοπαθείς, κάτω από τον γενικό τίτλο δράσης «Είσαι γυναίκα, είσαι δύναμη».

Σε ιδιωτικό πλαίσιο, συνεργάζεται επί σειρά ετών με γνωστά ιδιωτικά εκπαιδευτήρια στην Αττική ενώ, παράλληλα, πραγματοποιεί ατομικές και ομαδικές συνεδρίες συμβουλευτικής και ψυχοθεραπείας Gestalt, στο χώρο του γραφείου του στο κέντρο της Αθήνας.

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. & www.nikolasraptis.com

 

Σιαμπάνη Κατερίνα: Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας, Ψυχοθεραπεύτρια-Εκπαιδεύτρια-Επόπτρια Gestalt, Msc Συμβουλευτικής Ψυχολογίας, Παν. City – Sheffield U.K. Εκπαιδευμένη στην Art-Therapy και Sandplay Therapy. Μέλος της EAGT, μέλος της ΕΕΨΓ, κάτοχος ECP. Έχει εργαστεί επί σειρά ετών στη ΧΕΝ Καλαμαριάς οργανώνοντας και συντονίζοντας ομάδες συμβουλευτικής αγωγής γονέων  παιδιών προσχολικής, σχολικής και εφηβικής ηλικίας, συμμετέχοντας σε ομάδες εργασίας και Διοικούσες επιτροπές της ΧΕΝ Θεσσαλονίκης και της ΧΕΝ Ελλάδος. Την τελευταία εικοσαετία εργάζεται στην Ελληνική Εταιρεία Νόσου Alzheimer και Συγγενών Διαταραχών - από το 2002 εθελοντικά και από το 2005 επαγγελματικά μέχρι σήμερα- εφαρμόζοντας την ψυχοθεραπεία Gestalt σε ομάδες ασθενών με άνοια και νόσο Alzheimer, σε ομάδες ψυχολογικής στήριξης  περιθαλπόντων και σε ομάδες ψυχοθεραπείας ατόμων με Ήπια Νοητική Διαταραχή. Ως θεραπεύτρια Gestalt έχει ενσωματώσει στην εργασία της επικουρικές θεραπευτικές προσεγγίσεις, όπως η Art Therapy, η Gestalt Reminisce Therapy, η Sandplay Therapy και τα παραμύθια. Συνεργάτης του Gestalt Foundation. Από το 2005 ασκεί ιδιωτικά το επάγγελμα της ψυχοθεραπεύτριας. Παράλληλα έχει εργαστεί σε ομάδες στον Σύλλογο καρκινοπαθών Βορείου Ελλάδος και στο ΑΛΜΑ ΖΩΗΣ σε ομάδες γυναικών με καρκίνο του μαστού. Συγγραφέας των βιβλίων: «Βαδίζοντας μαζί. Η οπτική της θεραπείας  Gestalt στην άνοια» και «Ημερολόγιο Ψυχοθεραπείας. Φωτίζοντας τα παράθυρα της ψυχής».

 

Τσιαμούρα Μαριαλένα: Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας, απόφ. Θεραπεύτρια Gestalt, Νηπιαγωγός ΑΠΘ, MSc Psychology, Κουκλοπαίχτρια, εκπ. Θεραπεία μέσω Κούκλας. Η Μαριαλένα Τσιαμούρα αποφοίτησε από το Τμήμα Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του ΑΠΘ, με διπλωματική με θέμα τη διαχείριση του παιδικού πένθους στην εκπαίδευση, και το ρόλο της θεατρικής κούκλας σε αυτή. Παρακολούθησε τετραετή μετεκπαίδευση στην ψυχοθεραπευτική προσέγγιση Gestalt, και κατέχει μεταπτυχιακό τίτλο στην Ψυχολογία. Παράλληλα, έχει μαθητεύσει πλάι σε σημαντικούς κουκλοπαίχτες και κουκλοποιούς, και είναι εκπαιδευμένη στη θεραπεία μέσω κούκλας. Σήμερα, εργάζεται ως θεραπεύτρια Gestalt και συντονίζει ομάδες και βιωματικά σεμινάρια για παιδιά, εφήβους και ενήλικες με βάση το θεραπευτικό κουκλοθέατρο. Ακόμη, είναι συνεργάτης του Συνεργείου Μουσικού Θεάτρου (ΣΜουΘ), και συντονίζει (σε Ελλάδα και εξωτερικό) ομάδες και εργαστήρια σε πεδία που συνδυάζουν την τέχνη με την ψυχική υγεία.

 

Χατζηγεωργίου Ελένη: Ψυχολόγος (ΕΚΠΑ), Ψυχοθεραπεύτρια Gestalt, Μέλος της EAGT και της HAGT, Χοροθεραπεύτρια/Εκπαιδεύτρια/Επόπτρια DRT (Dance-Rhythm-Therapy), Υπεύθυνη Παιδαγωγικών της Εκπαίδευσης της DRLST Ν. Ελλάδος (Association Dance, Rhythm, Social Link and Therapy-Greece), Mέλος της DRT-International και της GADT, Χορογράφος. Έχει σπουδάσει σύγχρονο χορό στα επαγγελματικά τμήματα της Ακαδημίας Χορού του Rotterdam και της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης. Ως ψυχοθεραπεύτρια εργάζεται ιδιωτικά από το 2007, ενώ από το 2010 συντονίζει ομάδες και εκπαιδευτικά σεμινάρια Χοροθεραπείας στην Ελλάδα και το εξωτερικό καθώς και βιωματικά- εκπαιδευτικά εργαστήρια κίνησης και ψυχοθεραπείας Gestalt σε συνεργασία με το Gestalt Foundation Αθήνας και Θεσσαλονίκης. Η έρευνά της στο χορό εστιάζεται στη ψυχολογική, κοινωνιολογική και ανθρωπολογική μελέτη της κίνησης και του ρυθμού στο πλαίσιο της θεραπείας, της κοινωνικής παρέμβασης και της καλλιτεχνικής διαμεσολάβησης.

 

Χατζηλάκου Κάτια: M.Sc. Κοινωνικής και Κλινικής Ψυχολογίας Α.Π.Θ. Ψυχοθεραπεύτρια, Εκπαιδεύτρια & Επόπτρια Gestalt, μέλος Σ.Ε.Ψ. & EAGT (Ex-Chair of NOGT and External Relation of EAGT). Κάτοχος ECP (European Certificate of Psychotherapy). Ιδρυτικό μέλος του κέντρου Ψυχοθεραπείας και Εκπαίδευσης Gestalt Foundation, και ιδρυτικό μέλος της EEΨG (Ελληνικής Εταιρίας Ψυχοθεραπείας Gestalt). Δουλεύει με ενήλικες, ομάδες και ζευγάρια. Τα τελευταία 10 χρόνια δίνει έμφαση σε διαδικασίες της ψυχοθεραπείας Gestalt που σχετίζονται με το σώμα. Συντονίζει ομάδες και εργαστήρια κίνησης, σε συνεργασία με δασκάλους σύγχρονου χορού και πρωτόγονης έκφρασης, καθώς και εργαστήρια GestaltTango. Τα εργαστήρια και οι ομάδες απευθύνονται σε άτομα που ενδιαφέρονται για προσωπική εξέλιξη όσο και σε επαγγελματίες στο χώρο της ψυχικής υγείας σε εποπτικό επίπεδο. Κύριος σκοπός τους είναι τόσο η αυτογνωσία των συμμετεχόντων μέσω της επαφής με το σώμα όσο και η ευαισθητοποίησή τους μέσω της κοινωνικής – εθελοντικής προσφοράς  με παραστάσεις, που διοργανώνονται στο τέλος κάθε εργαστηρίου. Συμμετέχει ενεργά στον σχεδιασμό, την οργάνωση και την εφαρμογή εκπαιδευτικών, μετεκπαιδευτικών και εποπτικών προγραμμάτων για επαγγελματίες στο χώρο της Ψυχικής Υγείας και των Ανθρωπίνων Επιστημών, με κυρίαρχο άξονα τα ανθρώπινα δικαιώματα και την καταστολή της βίας, που αποτελούν και τα βασικά ενδιαφέροντά της. Συντονίζει τον σχεδιασμό και την υλοποίηση εθελοντικών προγραμμάτων δράσης στην κοινότητα σε συνεργασία με οργανώσεις, συλλόγους και οργανισμούς. Διετέλεσε επόπτρια σε πρόγραμμα ψυχολογικής υποστήριξης γυναικών στη ΧΕΝ Θεσσαλονίκης (Χριστιανική Ένωση Νεανίδων) και στις φυλακές ανηλίκων και γυναικών στα Διαβατά Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με την ΕΠΑΘ (Εταιρία Προστασίας Ανηλίκων Θεσσαλονίκης). Ήταν επιστημονικά υπεύθυνη για την επιμέλεια σχεδιασμού και αξιολόγησης προγραμμάτων και εκπαιδευτικού υλικού σε σεμινάρια Αγωγής Υγείας, Διαχείρισης Συγκρούσεων και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για εκπαιδευτικούς της Α/θμιας & Β/θμιας Εκπαίδευσης σε συνεργασία με κρατικούς και ιδιωτικούς φορείς, όπως το «Βιωματικό Εργαστήριο με στόχο την Ευαισθητοποίηση σε θέματα επίλυσης Συγκρούσεων στο σχολείο και με άξονα τα Ανθρώπινα Δικαιώματα» που διοργανώθηκε από το ΥΠΕΠΘ σε συνεργασία με το Κέντρο Ψυχοθεραπείας & Εκπαίδευσης Gestalt Foundation και υπό την αιγίδα της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής για την ΟΥΝΕΣΚΟ, το 2009. Είναι ενεργό μέλος της Επιτροπής Human Rights & Social Responsibility της EAGT (Ευρωπαϊκής Ένωσης Ψυχοθεραπείας Gestalt), σκοπός της οποίας είναι η διερεύνηση της επαφής μεταξύ ψυχοθεραπείας Gestalt και του κοινωνικο-πολιτικού πλαισίου, με ειδική αναφορά στην προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είναι  συν-συγγραφέας του βιβλίου «Εισαγωγή στην Ψυχοθεραπεία Gestalt - βασικές έννοιες, αρχές και εφαρμογές», (2011), εκδόσεις Gestalt Foundation.

Ο κύκλος εργαστηρίων θα διεξαχθεί διαδικτυακά ως ακολούθως:

 

1^ο Εργαστήριο (10ω) webinar

 

• Εισαγωγή

 

Ημερομηνία: Σαβ. 3 Φεβρουαρίου 2024                       Ώρες: 15:00-17:00

 

Συντονίστρια: Μπάλλιου Δέσποινα

 

• Gestalt & Aesthetics

 

“THE BEAUTY OF PRESENCE IN RELATIONAL GESTALT THERAPY”

 

The intention of the workshop is to define, understand and practice how aesthetic can be a very useful tool in our interventions as relational Gestalt therapist. Through theoretical reflection, exercises and demonstrations, we will share how presence and aesthetic are intimately related. Presence of the patient and the therapist are always sustained by aesthetic elements that we need to learn how to bring to our consciousness at the service of the therapeutic process. Together we will explore the beauty of presence.

 

Ημερομηνίες: Σαβ. 3 Φεβρουαρίου 2024                      Ώρες: 17:00-21:00

                            Κυρ. 4 Φεβρουαρίου 2024                    Ώρες: 17:00-21:00

 

Συντονιστής: Tur Valverde Guy- Pierre

 

 

---

 

2^ο Εργαστήριο (5ω) webinar

 

• "Η Τέχνη στη Φαινομενολογία”

Η φιλοσοφική παράδοση της φαινομενολογίας με ιδρυτή τον Edmund Husserl και συνεχιστές του έργου του τον Martin Heidegger, τον Maurice Merleau – Ponty κ.α., προσφέρει μια μέθοδο που μας βοηθά να καλλιεργήσουμε μια φυσική και αυθεντική σχέση με τον κόσμο και την τέχνη.

Πρόκειται για μια οπτική που επαναπροσδιορίζει την αξία της άμεσης και με νόημα ανθρώπινης εμπειρίας, αναδεικνύοντας το υπαρξιακό «γίγνεσθαι».

Χαρακτηριστική,  για την φαινομενολογική προσέγγιση, είναι η άποψη, ότι ο κόσμος είναι «ήδη εδώ», μοναδικός και ανεξάντλητος να τον ανακαλύψουμε μέσω του «βιώματος της αλήθειας μας».

Η φαινομενολογία είναι ένας από τους βασικούς πυλώνες της θεραπείας Gestalt, επιδιώκοντας να προσδιορίσει και να ενισχύσει την άμεση εμπειρία, εκλεπτύνοντας την επίγνωση του ατόμου και της πραγματικότητάς του, μέσω της φαινομενολογικής μεθόδου – εποχή, αποβλεπτικότητα, βιωμένο σώμα, νοηματοδότηση.

Η ενασχόληση της φαινομενολογίας με την τέχνη αποτελεί ζωντανό χαρακτηριστικό της φαινομενολογικής παράδοσης στη φιλοσοφία, πιστεύοντας ότι τα «έργα τέχνης» είναι φαινόμενα ικανά και δυναμικά να αναδείξουν την σχέση μας με τον κόσμο.

Σύμφωνα με τον Merleau Ponty (1991) η τέχνη μας διδάσκει την ενσώματη αντίληψη της σχέσης μας με τον κόσμο. Θεωρεί ότι «η τέχνη είναι μια στροφή προς το είναι των πραγμάτων στη μυστική δόνησή τους, αποτελεί τη διάνοιξη μιας προοπτικής προς τη φύση…, όπου η δραστηριότητά της είναι δραστηριότητα εκφραστική…, εγκαθιδρύει με αυθεντική γλώσσα, νέες σημασίες…, λέει αυτό που δεν έχει ειπωθεί για να κάνει να αναδυθούν νέα ίχνη προσανατολισμού μέσα στον κόσμο» (σελ. 15).

Η θεραπεία Gestalt ως μια φαινομενολογική προσέγγιση είναι άμεσα συνδεδεμένη με την τέχνη, καθώς την αντικρύζει, τόσο ως όχημα, όσο και ως οντότητα, από μόνη της. Επίσης τη θεωρεί σημαντική στην ανάπτυξη μιας «δημιουργικής» θεραπευτικής διαδικασίας, παρέχοντας το έδαφος, τα εργαλεία και τον ζωντανό πειραματισμό διευκολύνοντας με αυτόν τον τρόπο την διερεύνηση, την κατανόηση και το βίωμα  της θεραπευτικής δουλειάς.

«Από τη στιγμή που ένας πίνακας ζωγραφικής έχει σπάσει σε κομμάτια,

στα χέρια μας δεν υπάρχει τίποτε άλλο

από χρωματισμένα κομμάτια του καμβά.

Αν διαλύσουμε μια πέτρα,

τότε τα κομμάτια της πέτρας που έχουμε στα χέρια μας

συνεχίζουν να είναι κομμάτια της πέτρας.

Το “πραγματικό” δανείζει τον εαυτό του σε μια αέναη εξερεύνηση.

Είναι ανεξάντλητο!»

Φαινομενολογία της Αντίληψης.

M.M. Ponty

 

Ημερομηνία: Κυρ. 3 Μαρτίου 2024                                 Ώρες: 10:00-15:00

 

Συντονίστρια: Μπάλλιου Δέσποινα

 

---

 

3^ο Εργαστήριο (14ω) webinar

 

ΧΟΡΟΣ

 

• “Dance is the hidden language of the soul” Martha Graham 

 

Μέσα από την τέχνη του χορού θα μοιραστούμε εργαλεία και τρόπους εφαρμογής τόσο στη θεραπευτική, όσο και στην εκπαιδευτική δημιουργική διαδικασία με στόχο να εξελίξουμε την κινητική μας αυτογνωσία, να αντλήσουμε έμπνευση για τη δουλειά με το σώμα, να συν δημιουργήσουμε και πάνω από όλα να χορέψουμε μαζί στον ρυθμό της επαφής.

Πώς μπορώ να ενώσω τη σιωπηλή τέχνη του χορού με τη θεραπεία λόγου και την εκπαίδευση; Πώς μπορώ να δουλέψω ατομικά, δυαδικά ή με ομάδες; Αγγίζω; Εμπιστεύομαι; Αφήνομαι; Αποδέχομαι; Χορεύω μόνος/η μου ή μαζί σου;

Αντλώντας εργαλεία από τις πρακτικές του σύγχρονου χορού, του αυτοσχεδιασμού, του διαλογισμού, του contact improvisation, της χορορυθμικής θεραπείας μέσω της Πρωτόγονης Έκφρασης, του stretching, της ιδεοκίνησης, της χορογραφικής σύνθεσης καθώς και τη μελέτη της ανατομίας του σώματος και τη σχέση του με τον χώρο και τον ρυθμό σας προσκαλούμε:

«με απλές κινήσεις να δημιουργήσουμε μεγάλους χορούς…» και να πειραματιστούμε σε τεχνικές και μεθόδους που μπορούμε να αξιοποιήσουμε στη δουλειά μας.

 

Συντονιστές: Κατσαμάκης Κωνσταντίνος – Παππά Εξαρμενία - Χατζηγεωργίου Ελένη -  Χατζηλάκου Κάτια

---

 

• Μουσική

Η μουσική είναι πολύ περισσότερο από «μία ακόμη δραστηριότητα» στη ζωή μας. Είναι αναπόσπαστο τμήμα της ανάπτυξής μας ως άτομα και ως μέλη κοινωνικών ομάδων. Η μουσική σήμερα έχει μεταμορφωθεί από την τεχνολογία και από το σμίξιμο τόσων διαφορετικών παραδόσεων.

Ο ήχος και η μουσική είναι στον πυρήνα της ανθρώπινης ύπαρξης, σκέψης και συμπεριφοράς. Παρέχουν σημαντικότατα στοιχεία για την ολοκληρωμένη ανάπτυξή μας περιλαμβάνοντας γνωστικά, συναισθηματικά, σωματικά και ψυχικά οφέλη.

Θα διερευνήσουμε μαζί τη μουσική αλληλεπιδραστικότητα με θεραπευτικό και εκπαιδευτικό στόχο· μία διαδικασία που μπορεί να οδηγήσει σε μεταμορφωτικές εμπειρίες και σε μια αυθεντική διάδραση εφ’ όρου ζωής.

Συντονιστής: Ζαφρανάς Νίκος

 

Ημερομηνίες: Σαβ. 30 Μαρτίου 2024                 Ώρες: 10:00-17:00

                            Κυρ. 31 Μαρτίου 2024               Ώρες: 10:00-17:00

---

 

4^ο Εργαστήριο (14ω) webinar

 

• Gestalt και Θέατρο

 

Η τέχνη του θεάτρου σε συνδυασμό με τεχνικές και εφαρμογές που ανήκουν στο χώρο του εκπαιδευτικού δράματος προσφέρουν ένα ιδανικό εργαλείο εμπειρικής διερεύνησης και επίγνωσης σε ζητήματα που σχετίζονται με στάσεις, συμπεριφορές και συναισθήματα του ατόμου.

Μέσα από τη διαδικασία βιωματικών θεατρικών πρακτικών, το άτομο έχει την ευκαιρία να πειραματιστεί με τα εκφραστικά του μέσα, να δοκιμάσει νέους τρόπους επίλυσης προβληματικών καταστάσεων και συμπεριφορών, να εμπιστευθεί και να επενδύσει στη φαντασία, τη δημιουργικότητά του και κατ’ επέκταση του ίδιου του Εαυτού του.

Το θέατρο αποτελεί ένα χώρο συμπερίληψης και συνύπαρξης όλων των βασικών δομικών στοιχείων των υπόλοιπων τεχνών, ενισχυμένο με τη μοναδικότητα που του προσδίδει η ιδιότητα της «εφήμερης και ζωντανής τέχνης».

Έννοιες όπως, μεταξύ άλλων: «επίγνωση», «βίωμα», «συμπερίληψη», «εδώ και τώρα», «ολιστικότητα», «δράση»... είναι μερικοί μόνο βασικοί άξονες σύνδεσης της θεραπείας Gestalt με τη θεατρική πρακτική και τον πλούτο εφαρμογών που προσφέρεται απλόχερα μέσω του θεάτρου ως πολύτιμο εργαλείο τόσο σε θεραπευτικό, όσο και σε κάθε άλλο ανθρωπιστικό και εκπαιδευτικό πεδίο.

Συντονιστής: Ράπτης Νικόλας

---

 

• Εικαστικά

 

Η εικαστική τέχνη αποτελεί άλλοτε «μορφή», και άλλοτε το «φόντο» των πολιτισμών. Συνοδεύει και συντροφεύει τον άνθρωπο από τις πρώτες μέρες της ύπαρξης του. Έχει αποτελέσει βάση και οδηγό για την εξέλιξη των γενεών και των κοινωνιών. Από τότε μέχρι σήμερα, από τα σπήλαια μέχρι τα γραφεία και τις τάξεις μας, δίνει την ευκαιρία στον άνθρωπο να εστιάσει στο «εδώ και τώρα» και να φτιάξει μορφές με το μολύβι, τα χρώματα και τα πινέλα του, τον πηλό που πλάθουν τα χέρια του. Ο άνθρωπος τοποθετείται στη θέση του Δημιουργού, και το δημιούργημά του είναι εκεί για να μεταδίδει, να εκτονώνει, να επικοινωνεί καθετί που είναι στην επίγνωσή του ή όχι λειτουργώντας τελικά ως καθρέπτης μιας μικροκοινωνίας, στην οποία οι θέσεις του πομπού, του δέκτη και του μηνύματος εναλλάσσονται διαρκώς. Σε αυτό το workshop, θα πειραματιστούμε με τη ζωγραφική, τη γλυπτική, το κολάζ και άλλες τεχνικές, παίζοντας με τη «μορφή και το φόντο» και δημιουργώντας νέες εικαστικές σχέσεις και συναντήσεις.

Συντονίστριες: Δάκτυλα Λιάνα – Τσιαμούρα Μαριαλένα

---

 

• Θέατρο Κούκλας και Αντικειμένων

Οι κούκλες είναι υλικό και αντικείμενα. Παρόλα αυτά, τις βλέπουμε να παίρνουν πνοή και ζωή. Συνδεόμαστε μαζί τους και αναπτύσσουμε σχέσεις, που μοιάζουν πολύ με αυτές που αναπτύσσουμε με τους ανθρώπους. Στη θεραπευτική ή εκπαιδευτική διαδικασία, καλούμαστε να τις κατασκευάσουμε, να πάρουμε αποφάσεις για το χαρακτήρα τους, να μιλήσουμε για εκείνες, να τις εμψυχώσουμε. Η κούκλα, από τη μεριά της, μπορεί να μιλήσει για εμάς, να εκφράσει όσα δεν μπορούμε να εκφράσουμε, να ζήσει τις εμπειρίες που δεν έχουμε την ευκαιρία να ζήσουμε. Μπορεί να αποτελέσει εργαλείο και μέσο για διερεύνηση, πειραματισμό, έκφραση, επικοινωνία, δημιουργία. Είναι το όριο της επαφής, το πεδίο στο οποίο αναδύεται η εμπειρία, και η ίδια η επανορθωτική εμπειρία ταυτόχρονα. Στόχος μας να ανακαλύψουμε το τρόπο που λειτουργεί και τη δυναμική που τη συνοδεύει.

Συντονίστριες: Δάκτυλα Λιάνα – Τσιαμούρα Μαριαλένα

 

Ημερομηνίες: Σαβ. 13 Απριλίου 2024                Ώρες: 10:00-17:00

                            Κυρ. 14 Απριλίου 2024              Ώρες: 10:00-17:00

 

---

5^ο Εργαστήριο (12ω) webinar

• Η Εικαστική Θεραπεία με την προσέγγιση Gestalt σε άτομα με άνοια και νόσο Alzheimer και σε άτομα με καρκίνο του μαστού.

 

Από τη μέρα που γεννιόμαστε, η καθημερινότητά μας είναι μια εναλλαγή γεγονότων και καταστάσεων τα οποία ο καθένας από εμάς βιώνει με διαφορετικό τρόπο και με ένα φάσμα συναισθημάτων που συχνά αποτυπώνει και εκφράζει μέσα από την τέχνη. Ο πρωτόγονος άνθρωπος αρχικά αποτύπωσε στα τοιχώματα των σπηλαίων εικόνες από τα γεγονότα και τις καταστάσεις που βίωνε, ενώ παράλληλα εξέφραζε τα συναισθήματά του και τον εσωτερικό του κόσμο σχεδιάζοντας και χρωματίζοντας το σώμα του και αργότερα τα ρούχα που χρησιμοποιούσε. Επί χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι σε κάθε ηλικία απεικονίζουν τον εσωτερικό τους κόσμο επιλέγοντας να ντυθούν με διάφορα χρώματα. Σε πολλούς πολιτισμούς  τα χρώματα χρησιμοποιούνται για να δηλώσουν συναισθηματικές καταστάσεις που συνοδεύουν τον θάνατο και το πένθος, τον γάμο, και πολλές άλλες γιορτές. Με κάθε τρόπο ο άνθρωπος φαίνεται να προσπαθεί να εκφράσει συναισθήματα και συναισθηματικές καταστάσεις, είτε προσπαθώντας να απεικονίσει τον κόσμο και τον εαυτό του όπως τον αντιλαμβάνεται (πλαστικές τέχνες), είτε μέσα από τις λεγόμενες «άυλες» τέχνες, όπως την ποίηση (λογοτεχνία), την μουσική, το θέατρο και τον χορό (Σιαμπάνη, 2011). Στο σεμινάριο θα ασχοληθούμε και θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε εικαστικά έργα θεραπευόμενων και να συζητήσουμε   πώς οι εικαστικές τέχνες με τις αρχές και τη φιλοσοφία της θεραπείας Gestalt μπορούν να συνεχίσουν να αποτελούν σημαντικά εργαλεία επίγνωσης, επαφής και στήριξης και στη διαδικτυακή συνθήκη.  Θα εστιάσουμε σε ομάδες ευάλωτων πληθυσμών όπως άτομα που πάσχουν από κάποια μορφή άνοιας με πιο συχνή την άνοια τύπου Alzheimer, αλλά και περιπτώσεις γυναικών που αντιμετωπίζουν τον καρκίνο του μαστού, αλλά και μεταστατικούς καρκίνους. Όπως για παράδειγμα, το βίωσε μια από τις γυναίκες με καρκίνο του μαστού που συμμετείχε στην διαδικτυακή ομάδα της εικαστικής θεραπείας κάτω από την ομπρέλα του ΑΛΜΑ ΖΩΗΣ: «… πρώτη φορά άκουσα για την θεραπεία Gestalt και πρώτη φορά συμμετείχα σε εργαστήριο εικαστικής θεραπείας της  Gestalt. Είμαι ενθουσιασμένη με το εργαστήριο. Έμαθα πολλά για τον εαυτό μου, μέσα από τις δημιουργίες μου, από τις ανατροφοδοτήσεις των υπολοίπων συμμετεχόντων, από τις δημιουργίες των κοριτσιών, από την συντονίστρια. δεν ήταν λίγες οι φορές που έμεινα άναυδη από τα έργα των κοριτσιών και τα μοιράσματά τους. Πόσο όμορφες και δημιουργικές ήταν αυτές οι δύο ώρες κάθε εβδομάδα, πόσο ανάλαφρη και γαλήνια έκλεινα τον υπολογιστή μετά από κάθε εργαστήριο. Συναισθήματα τόσα πολλά κατά τη διάρκεια του εργαστηρίου, αλλά και κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, όταν θυμόμουν τις συναντήσεις: χαρά, ενθουσιασμό, ανυπομονησία, περιέργεια, θαυμασμό, περηφάνια, αγάπη, νοιάξιμο, ξαλάφρωμα, καλοσύνη, έκπληξη, ελπίδα, λύπη, φιλαλληλία και τόσα άλλα. Μακάρι να ήταν περισσότερες οι συναντήσεις ή αν είναι εφικτό να συνεχιστούν λίγο ακόμη. Σκέφτομαι ότι εάν το εργαστήριο γίνονταν δια ζώσης, θα μπορούσαμε να έρθουμε ακόμη πιο κοντά με τα κορίτσια. Από την άλλη, μέσω του υπολογιστή και αυτού του τρόπου διενέργειας του εργαστηρίου, είχα την μοναδική ευκαιρία να συμμετέχω και να γνωρίσω τόσες υπέροχες γυναίκες από διαφορετικά μέρη της Ελλάδας…».

 

Ημερομηνία: Παρ. 10 Μαΐου 2024                      Ώρες: 17:00-21:00

Συντονίστρια: Σιαμπάνη Κατερίνα

---

 

• Πολώσεις και Εκφραστικές Τέχνες

 

Οι πολώσεις στη θεραπεία Gestalt μπορούν να νοηθούν ως τα άκρα των εσωτερικών μας συγκρούσεων ή ακόμη και ως τα άκρα των συγκρούσεων του πεδίου μας. Ο κάθε οργανισμός, με την εγγενή του ικανότητα για αυτορρύθμιση, βρίσκει ένα σημείο να υπάρχει ανάμεσα σε όλο το φάσμα των πολώσεων του. Τί συμβαίνει σε αυτό το σημείο και πώς υπάρχει εκεί το άτομο;

Η μεθοδολογία των εκφραστικών τεχνών στην ψυχοθεραπεία, βασισμένη στις αρχές της φαινομενολογίας, έχει ως στόχο της την ενεργοποίηση των εκφραστικών μας διόδων, μαζί με την λεκτική άρθρωση αλλά και πέρα από αυτήν. Οι τέχνες που μας είναι διαθέσιμες ποικίλουν ανάμεσα σε: δημιουργία ήχων και μουσική, εικαστικές τέχνες, ελεύθερη γραφή και ποίηση, κινησιολογία, χορό και performing acts μέσα από δημιουργία χαρακτήρων.

Σε αυτό το σεμινάριο θα δούμε κάποιους τρόπους με τους οποίους η εναλλασσόμενη χρήση των εκφραστικών τεχνών μπορεί να εξυπηρετήσει την διερεύνηση των εσωτερικών μας πολώσεων, με στόχο την ανάδυση και ανάδειξη της προσωπικής φωνής.

Με σημείο εκκίνησης το αισθητήριο σώμα θα αποπειραθούμε αρχικά να διευρύνουμε την επίγνωση της λειτουργίας του μέσα από διαλογιστικές ασκήσεις που χρησιμοποιούν υλικά, όπως ο πηλός. Έπειτα θα δουλέψουμε με αυτή την επίγνωση, ώστε να την μετουσιώσουμε σε έκφραση έξω από το σώμα, άλλοτε με γρήγορες εναλλαγές ανάμεσα στις διαφορετικές μεθόδους και άλλοτε με ασκήσεις συγκέντρωσης σε κάποια από αυτές. Στόχος μας εδώ η άρση της λογοκρισίας και η ανάδυση του πρωτόλειου ακατέργαστου λόγου.

Η προσέγγιση μας στα έργα μας έπειτα, θα γίνει μέσα από την αισθητική ανάλυση τους, κάτι που σημαίνει ότι θα προσπαθήσουμε να μείνουμε στην φαινομενολογία του αισθητικού και να απομακρυνθούμε από κεκτημένες ερμηνείες. Προσεγγίζουμε το αισθητικό αποτέλεσμα με διάθεση κατανόησης τόσο της διαδικασίας της έκφρασης όσο και του περιεχομένου της για το κάθε Υποκείμενο, και όχι με βάση οποιοδήποτε σύστημα αξιολόγησης.

Θα δουλέψουμε ατομικά, σε ζευγάρια, μικρές ομάδες και στο σύνολο μας και θα χρειαστούμε ορισμένα υλικά έτοιμα μαζί μας και άνετα ρούχα.

Ημερομηνίες: Σαβ. 11 Μαΐου  2024                    Ώρες: 10:00-14:00

                            Κυρ. 12 Μαΐου 2024                   Ώρες: 10:00-14:00

Συντονίστριες: Θεοφιλάκου Ζωή με τη συνεργασία της Monroy Bianca

 

6^ο Εργαστήριο (5ω) webinar

• "Ψυχοπαθολογία & Τέχνη”

 

Φαινομενολογία

 

Στις αρχές του περασμένου αιώνα ο Brentano, ο δάσκαλος του Hursell και μια σειρά φιλοσόφων, όπως ο Kant, ο Ponty κ.α., καθώς και ο, αιώνες πριν, ελληνικός αποφατισμός που αναφέρεται στο «ούτε λέγει, ούτε κρύπτει, αλλά σημαίνει», υποστηρίζουν ότι «δεν μπορούμε να ορίσουμε την πραγματικότητα, μπορούμε μόνο να ορίσουμε το πώς παρουσιάζεται σε εμάς ως φαινόμενο στο παρόν».

Ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο έχει να κάνει με τις εμπειρίες μας. Ο κόσμος υπάρχει για μας μέσα από το νόημα που τους δίνουμε και στο πώς τις αντιλαμβανόμαστε.

Τέχνη

 

Για τους Έλληνες, όπως αναφέρει ο Gadamer, Τέχνη είναι μια γνώση σχετικά με το πώς κατασκευάζεται κάτι και όχι η ίδια η κατασκευή.

Οι σχετιζόμενες με την Τέχνη έννοιες ήταν άμεσα διαθέσιμες για να εκφράσουν την εγκόσμια τάξη μέσω της γλυπτικής, της ζωγραφικής, της ποίησης, τους μύθους, της μουσικής, του χορού, του θεάτρου, των αγώνων.

Σε αυτό το εργαστήριο θα διερευνήσουμε μαζί προσεκτικά το πώς ποιείται μια άκαμπτη δομή και όχι την κατασκευή της ίδιας της δομής.

Θα διερευνήσουμε την αποσύνδεση, την αποπροσωποίηση, την απομόνωση, την επιθετικότητα  και θα τις κατανοήσουμε μέσα από τη ζωγραφική, τη γλυπτική, τους μύθους, την ποίηση και μέσω της κατανόησης θα πραγματο - ποιήσουμε επαφή με αυτό που φανερώνεται στο «μεταξύ» γιατί…

«Η ποίηση έχει τις ρίζες της στην ανθρώπινη ανάσα

 και τι θα γινόμασταν αν η πνοή μας λιγόστευε».

Γ. Ρίτσος

 

Ημερομηνία: Κυρ. 2 Ιουνίου 2024                                  Ώρες: 10:00-15:00

Συντονίστρια: Γιαμαρέλου Γιάννα

 

---

 

7^ο Εργαστήριο (συμμετοχή στην κατασκήνωση 1-7 Ιουλίου 2024,  42ω) δια ζώσης

 

Στην Κατασκήνωση θα συμμετέχουν όλοι οι προαναφερόμενοι συντονιστές αλλά και άλλοι όπως:

• Φωτογραφία

‘Η φωτογραφία έχει μια ιστορία... είναι μια μορφή στο φόντο,

                           στο πεδίο, μια παγωμένη Gestalt στον χώρο-χρόνο’

                                                (Χατζηλάκου, προφορικά 14-11-2017).

Η φωτογραφία έχει μια παράξενη ιδιότητα να μεταμορφώνει το εύρος των μοτίβων της σε έργα τέχνης και παρά τις αμφισβητήσεις προς αυτήν, έχει όντως αναγνωριστεί ως μια κλασική μοντερνιστική τέχνη μιας και διαμορφώθηκε βήμα-βήμα, μέσα από αναμονή, φόβο, αλλά και αυτογνωσία (Sontag, 1993). Με τη φωτογραφία ως μορφή τέχνης, τα ζητήματα παρουσιάζονται με πιο οικείο και αντιληπτό τρόπο, ενώ παράλληλα προωθείται μια νέα μορφή αίσθησης και σκέψης του κόσμου για τον άνθρωπο (Krauss, 1999).

Ως μια ιδιαίτερη μορφή τέχνης, η φωτογραφία περιλαμβάνει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που μπορούν πέρα από έκφραση, να ευαισθητοποιήσουν πιο βαθιές πτυχές την ανθρώπινης ύπαρξης μέσα από την ψυχοθεραπεία. Ο  Eugene Smith έχει αναφέρει ότι η φωτογραφία, στην καλύτερη περίπτωση, είναι μια χαμηλή φωνή… ‘αλλά μερικές φορές, μια φωτογραφία μπορεί να προσελκύσει τις αισθήσεις μας για επίγνωση’ (Knauer, 1999, σ.80). Σε αυτή την εκπαιδευτική διαδικασία θα αξιοποιήσουμε τις αρχές της ψυχοθεραπείας Gestalt και τις τεχνικές της φωτοθεραπείας της Judith Weiser με θεωρία και βίωμα. Και αυτό γιατί η φωτογραφία ως μέσο θεραπείας λειτουργεί προβολικά και με αμεσότητα, και έχει εφαρμογή σε πολλές ενότητες της ψυχοθεραπείας Gestalt, όπως μορφή και φόντο, θεωρία πεδίου, φαινομενολογία, τον κύκλο και τα εμπόδια επαφής, πολώσεις, τη σχέση Εγώ-Αυτό / Εγώ-Εσύ, την άδεια καρέκλα, τους ανοιχτούς λογαριασμούς, τη δημιουργική προσαρμογή, τις νευρώσεις, καθώς και άλλες πτυχές της Gestalt.

Οι παραπάνω αναφερόμενες ενότητες της ψυχοθεραπείας Gestalt, έχουν βρει ήδη εφαρμογή σε μια σειρά από εργαστήρια με βάση τη θεραπεία Gestalt και τη φωτογραφία, όπως στα βιωματικά εργαστήρια με θέμα:

«Τα λόγια μιας φωτογραφίας» (2017),

«Η διαλεκτική σχέση μιας φωτογραφίας» –προσωπογραφία- (2018),

«Λίγος χώρος για το μεταξύ μας...»  και «Καλύπτω ή αποκαλύπτω το κενό μου σε μια φωτογραφία» (2019),

«Τα λόγια μιας φωτογραφίας» θεωρία και βιωματικό (2020),

«Φωτογραφικό Σημειωματάριο» και «Η Φωτο-γραφική Φαινομενολογία» (2021), «Εικόνες εν κινήσει» σε συνεργασία με την Π. Κουτούση και «Ένα στιγμιότυπο μικρού μήκους για το μεταξύ μας», (2022),

«Η τέχνη είναι μια παιδική ηλικία», «Μια φωτογραφία για το μεταξύ μας» και «Η φωτογραφία αλλιώς: με τα μάτια της αφής» (2023).

Έτσι στο πλαίσιο της συνάντησης Gestalt και Τέχνη το βιωματικό εργαστήριο «Μέσα και έξω από το Φωτογραφικό Κουτί’» θα δώσει τον χώρο και τον χρόνο στους συμμετέχοντες να εστιάσουν και να δημιουργήσουν βιωματικά το δικό τους φωτογραφικό – θεραπευτικό ‘έργο’ τέχνης.

Συντονίστρια: Γκουτζιώτη Ιωάννα

---

 

• Φωτογραφία

Σαν φωτογράφος και visual artist για πάνω από 20 χρόνια γνωρίζω από προσωπικά μου βιώματα τη δύναμη που έχει μια εικόνα που ως είθισται να λέγεται ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις. Μια φωτογραφία μπορεί να εγείρει συναισθήματα, να αφηγηθεί ιστορίες, να συνδιαλλαγεί με τον θεατή, να αλλάξει μια ψυχική διάθεση, να δώσει τροφή για σκέψη, να κινητοποιήσει. Μπορεί να κάνει ωστόσο και κάτι ακόμα. Να λειτουργήσει ως εργαλείο στη θεραπευτική διαδικασία.

Στο βιωματικό εργαστήρι “Κοιτώντας μια φωτογραφία” της καλοκαιρινής κατασκήνωσης 2024 και στα πλαίσια της συνάντησης Gestalt και Τέχνη θα δώσουμε ιδιαίτερη έμφαση στον τρόπο με τον οποίο ο θεραπευτής Gestalt μπορεί να χρησιμοποιήσει τη φωτογραφία ως υλικό για την ανάδυση μορφών, την επεξεργασία του φόντου του θεραπευόμενου, τη δουλειά με αναμνήσεις, συναισθήματα, ανοιχτούς λογαριασμούς και νοηματοδότηση της διαδικασίας του τόσο σε ατομικό, όσο και ομαδικό επίπεδο.

“Η φωτογραφία βοηθά τους ανθρώπους να δουν” - Berenice Abbott  

Συντονιστής: Γαλλής Δημοσθένης

---

 

• Εικαστική θεραπεία

Αφέσου – Εκφράσου – Εκθέσου

Η διαδρομή της δημιουργίας αποτελεί ένα εσωτερικό μονοπάτι της έκφρασης, μέχρι να φτάσει στον έξω κόσμο και να γίνει ένα συλλογικό έργο ορατό από όλους , ελεύθερο να νοηματοδοτηθεί από την οπτική του καθένα.

Έχοντας ως βασικά μας εργαλεία το σώμα και την φαντασία με την βοήθεια των χρωμάτων θα δημιουργήσουμε ένα έργο διαπλέκοντας τις ικανότητες μας σε ένα κομμάτι, με σκοπό μέσω της αλληλεπίδρασης μας να μας γνωρίσουμε καλύτερα στο τώρα, φτάνοντας αργότερα στην έκθεση ώστε να αποκομίσουμε ό,τι έχει να μας προσφέρει το μέρος του εαυτού μας που αφήσαμε στον καμβά.

Είσαι έτοιμος-η να σε «ακούσεις» ;

Είσαι έτοιμος-η να «εκτεθείς» ;

«Η τέχνη πλένει μακριά από την ψυχή την σκόνη της καθημερινής ζωής» Pablo Picasso

 

Συντονιστής: Γιάννης Ευθυμιάδης

---

 

• Gestalt και Λογοτεχνία: Η βιογραφία της σχέσης με το παιδί μου

 

Ποιες δημιουργικές προσαρμογές έχει κάνει το παιδί μου για να σχετιστεί μαζί μου;

Πώς αυτορυθμίζομαι στην κάθε στιγμή μαζί του;

Τι ποιότητες έχει μέσα η σχέση που συν-δημιουργήσαμε μέχρι τώρα;

Αν μπορούσαμε να καταγράφουμε ανά πάσα στιγμή με ένα εργαλείο μαγικό -σαν παιχνίδι- τον αντίκτυπο που κάνει στην ψυχή μας η κάθε αλληλεπίδραση με τους ανθρώπους και τα φαινόμενα, αυτό που θα διαπιστώναμε θα ήταν χιλιάδες επιγνώσεις, που όμως πιθανά να μας φόβιζαν, με την βιασύνη που θα είχε ένας τέτοιος μηχανισμός. Παρ’ όλα αυτά, στο όριο της επαφής μας με τον κόσμο, υπάρχει ανά πάσα στιγμή και μια δημιουργική προσαρμογή.

Το παιδί: Το έργο ενός λογοτέχνη αναδεικνύει τους τρόπους που έχει διαμορφώσει από παιδί ώστε να αντιμετωπίσει αυτό το μεγάλο που είναι ο κόσμος που τον πλαισιώνει. Αυτό που τον πλακώνει, τον παραμελεί, τον προκαλεί, τον ταΐζει ξένη τροφή, τον μηδενίζει ή του μαθαίνει πώς να αγαπάει, να ακούει, να φροντίζεται και να είναι σε επαφή. Αυτοί οι επαναλαμβανόμενοι τρόποι, διαμόρφωσαν τη ματιά του για τον εαυτό του και τον κόσμο, έδωσαν την μοναδικότητα στην γραφή του και αυτή η μετακίνησή του, από παθητικό δέκτη σε συγγραφέα, τον έσωσε.

Ο γονιός: Η μητέρα και ως σύντροφος, η μητέρα που δεν ήξερε αν ήθελε να γίνει μητέρα, η χωρισμένη μητέρα. Ο πατέρας ως παιδί με τον πατέρα του, ο πατέρας και η έφηβη κόρη του, ο εργασιομανής πατέρας.

Η σχέση: Η απόπειρα επαφής, η αποτυχία, η σύγκρουση, η επίγνωση, η επίλυση, ο αναστοχασμός, η απόσυρση, η ησυχία.

Η Gestalt φωτίζει την ροή της προσωπικής διαδικασίας στην οποία μπαίνει το άτομο μέσα στην κάθε διαφορετική του σχέση. Στο εργαστήριο αυτό οι γονείς με τα παιδιά τους θα έχουν την ευκαιρία να εξερευνήσουν τους τρόπους επαφής μέσα στη σχέση τους και να καταγράψουν αλλά και εικονογραφήσουν με τον δικό τους μοναδικό τρόπο μια ιστορία από τη σχέση τους.

Συντονίστρια: Μερτζάνη Άννα

---

 

• Αισθητηριακή θεραπεία

 

Λερωμένες παλάμες, καθαρά χέρια

(Αισθήσεις και παιχνίδι ή αλλιώς messy play)

 

Τα αισθητηριακά μας όργανα είναι σαν παράθυρα μέσα από τα οποία ανακαλύπτουμε τον κόσμο και τον εαυτό μας. Τι μπορεί να μας προσφέρει το αισθητηριακό παιχνίδι, ή αλλιώς κάθε δραστηριότητα που διεγείρει τις αισθήσεις μας; Εκτός από ατελείωτες ώρες χαράς, απόλαυσης αλλά και ανεμελιάς που όλοι φανταζόμαστε, μπορεί να υποστηρίξει την ανάπτυξη της επίγνωσης, να συνεισφέρει στην επαφή με τον εαυτό και το περιβάλλον, να διευρύνει το όριο των επιλογών μας, να μας προσκαλέσει να διερευνήσουμε επίπεδα συγκρούσεων και τρόπους ύπαρξης (Oaklander, 2001).

Στα πλαίσια της συνάντησης Gestalt και Τέχνη στο βιωματικό εργαστήριο Λερωμένες παλάμες, καθαρά χέρια θα χρησιμοποιήσουμε ορισμένα από τα είδη του αισθητηριακού παιχνιδιού:

• Messy Play/παιχνίδι που λερώνει με μαλακά υλικά (πηλό, λάσπη, ζυμάρι, αφρό, μαγειρεμένα ζυμαρικά) και υγρά υλικά (σαπουνόφουσκες, λάδι, νερό, πάγο, ζελέ, oobleck),
• Clay Play/παιχνίδι μόνο με φυσικό πηλό, ένα πολύ-αισθητηριακό, εύπλαστο και απρόβλεπτο υλικό που υπήρχε από πάντα στα χέρια των ανθρώπων που προωθεί την αισθητηριακή διέγερση ενώ μπορεί να λειτουργήσει και ως μία προβολική-συμβολική διαδικασία έκφρασης συναισθημάτων (Blom, 2006).

Το κίνητρο μας σε αυτή τη συνάντηση είναι να θυμηθούμε να δίνουμε στον εαυτό μας χρόνο και χώρο να απολαμβάνουμε όσο το δυνατό πιο ανέμελα τη κάθε εμπειρία δίχως κριτική, καθώς και να μπούμε σε μία ενεργή εξερεύνηση προς μία αυθεντική και ολιστική αισθητηριακή εμπειρία.

 

Συντονίστρια: Νικηφόρου Εύα

---

 

Για τον  κύκλο των εργαστηρίων που  θα διεξαχθούν στην κατασκήνωση θα δοθεί ενημέρωση πριν την έναρξη.

Μία δημιουργική ισότιμη συνάντηση της θεραπείας Gestalt με τις παραστατικές και εικαστικές τέχνες μέσα από ένα κύκλο εργαστηρίων.

 

Ζούμε με πολύ διαφορετικές προκλήσεις ακόμη κι αν τις συγκρίνουμε με την προηγούμενη μόλις γενιά. Ανησυχούμε για το περιβάλλον, για ανθρώπους στα όρια της φτώχειας, για πολέμους. Ο κόσμος μας μπορεί να είναι δυσβάστακτα γεμάτος με προκλήσεις. Μέσα σ’ αυτή τη διαρκώς μεταβαλλόμενη κατάσταση, η συνάντηση και η αξιοποίηση της θεραπευτικής προσέγγισης Gestalt και των εργαλείων των παραστατικών και εικαστικών τεχνών μπορεί να είναι ένα λιμάνι, μια διαφυγή. Μπορεί να αποτελέσει δικλείδα ασφαλείας απελευθερώνοντας ένταση και ενέργεια όταν τίποτε άλλο δε μοιάζει εφικτό.

 

Η ενσωμάτωση της τέχνης στην ψυχοθεραπευτική πράξη έχει από χρόνια κατοχυρωθεί ως μια αποτελεσματική παρέμβαση η οποία συμβάλει στην αποθεραπεία και την αποκατάσταση της ψυχικής νόσου. Παρόλα αυτά η ενσωμάτωση αυτή συχνά αποτελεί πρόκληση για τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας, καθώς δεν υπάρχει ένας συστηματικός και αξιόπιστος τρόπος επιλογής της κατάλληλης παρέμβασης ανάλογα με το είδος της ψυχολογικών δυσκολιών και το στάδιο της θεραπευτικής διαδικασίας. Από την άλλη, η ψυχοθεραπεία Gestalt βασιζόμενή στη φαινομενολογία και τον υπαρξιακό διάλογο αποτελεί ένα πρόσφορο πεδίο όπου η τέχνη και οι δυνατότητες που αυτή προσφέρει, μπορούν να ενταχθούν μέσα στη ψυχοθεραπευτική διαδικασία και να συμβάλλουν στην υλοποίηση των θεραπευτικών στόχων.

 

Στόχος του  αυτών των εργαστηρίων είναι η συστηματική καταγραφή και ανάδειξη εργαλείων και τεχνικών που προέρχονται από τον χώρο των εικαστικών και παραστατικών τεχνών και έχουν ενσωματωθεί με επιτυχία στη μεθοδολογία της ψυχοθεραπείας Gestalt. Αξιοποιώντας και καταγράφοντας την πολυετή εμπειρία (>25 ετών) 30 ψυχοθεραπευτών Gestalt και συνεργατών καλλιτεχνών, έγινε μια συστηματική καταγραφή στρατηγικών, εργαλείων και τεχνικών οι οποίες έχουν χρησιμοποιηθεί σε ατομική ή ομαδική ψυχοθεραπεία και έχουν αναδειχθεί εμπειρικά ως καλές πρακτικές.

 

Σε κάθε εργαστήριο αναφέρονται οι στόχοι κάθε παρέμβασης, το θεραπευτικό στάδιο κατά το οποίο ενδείκνυται να χρησιμοποιηθεί και στα προσδοκώμενα θεραπευτικά οφέλη. Εξάλλου δίνεται χώρος και χρόνος να βιωθεί και να συζητηθεί αφενός η διαδικασία επιλογής του κατάλληλου εργαλείου από τον/την θεραπευτή/τρια προκειμένου η ενσωμάτωση της τέχνης στην ψυχοθεραπεία να γίνεται πάντοτε με γνώμονα τους θεραπευτικούς στόχους και αφετέρου, ο σεβασμός και εφαρμογή των ηθικών και δεοντολογικών κανόνων που διέπουν την ψυχοθεραπευτική πράξη όταν αυτή ενσωματώνει την καλλιτεχνική έκφραση.

 

Με αυτή την εκφραστική μεθοδολογία βασισμένη στις αρχές της φαινομενολογίας, που στόχο της έχει την ενεργοποίηση των εκφραστικών μας μέσων, με ή χωρίς τη λεκτική άρθρωση, οδηγούμαστε σε μεταμορφωτικές εμπειρίες και αποκτούμε ένα πολύτιμο εργαλείο δουλειάς τόσο σε θεραπευτικό όσο και σε κάθε άλλο ανθρωπιστικό και εκπαιδευτικό πεδίο.

 

Ο κύκλος των εργαστηρίων (σύνολο ωρών 102, webinars 60, κατασκήνωση 42) απευθύνεται τόσο σε ψυχοθεραπευτές Gestalt ως μία δραστηριότητα συνεχιζόμενης εκπαίδευσης όσο και σε θεραπευτές άλλων προσεγγίσεων, ψυχολόγους, ψυχιάτρους, κοινωνικούς λειτουργούς, κοινωνικούς ανθρωπολόγους, εκπαιδευτικούς, καλλιτέχνες και περιλαμβάνει θεωρία, βιωματική και διδακτική εμπειρία καθώς και εποπτεία.

Η τέχνη μπορεί να επηρεάσει τους ανθρώπους δυναμικά, να τους συγκινήσει και να τους ενθουσιάσει. Ο Buber χρησιμοποιεί το παράδειγμα της τέχνης για να δείξει πώς η μία διάσταση της πραγματικότητας, η διάσταση του Εσύ, μεταβαίνει στην άλλη, τη διάσταση του Αυτό (Αποστολόπουλος, 1991). Πιστεύει πως η τέχνη έλκει την καταγωγή της από μια οπτασία-έμπνευση που, εμφανιζόμενη στην ψυχή του καλλιτέχνη, απαιτεί να γίνει έργο. Αν ο άνθρωπος (καλλιτέχνης) αναλάβει αυτή τη μετουσίωση και δοθεί με όλο του το είναι στην πρόσκληση, με αυτοθυσία και τόλμη, εάν σχετιστεί με μορφή Εγώ-Εσύ στην οπτασία, τότε εισρέει η δημιουργός δύναμη και γεννιέται το έργο τέχνης. Το έργο τέχνης που δημιουργείται είναι ένα «πράγμα» που μπορεί κανείς να γνωρίσει εμπειρικά και το οποίο έχει συγκεκριμένες (ενδεχομένως σταθερές) ιδιότητες. Εάν για παράδειγμα βιώνεται μια λύπη, εκφράζοντας τη λύπη αυτή με μουσική που παράγει το άτομο πρέπει να περάσει την εμπειρία του σε πράξη εξαντικειμενικεύοντας έτσι το βίωμα της λύπης. Με τον τρόπο αυτό, ό,τι είναι άμεσο στην αρχή χάνει βαθμηδόν την αμεσότητά του καθώς υφίσταται την παρεμβολή διαφόρων μέσων, τίθεται εντός ορίων και μετριέται με σταθμά γενικώς παραδεκτά. Έτσι η δημιουργία τέχνης εξυπηρετεί τόσο την ανάγκη του ατόμου για αυτοέκφραση όσο και για επικοινωνία – κοινωνικοποίηση. Υπάρχει ευτυχώς η δυνατότητα μιας επανα-μεταμόρφωσης της καλλιτεχνικής πράξης από το Αυτό στο Εσύ, όταν π.χ. το άτομο σχετιστεί με τη μουσική με όλο του το είναι σε μια σχέση «I-Thou» και βιώσει σε υπαρξιακό επίπεδο τα συναισθήματα που αυτή εμπεριέχει και εκφράζει. Έτσι προκύπτει το παράδοξο ότι ένα πραγματοποιημένο έργο είναι ταυτόχρονα και απο-πραγματοποιημένο (άνευ πραγματικότητας), καθώς μεταβαίνει από τη σφαίρα του «Εσύ» στη σφαίρα του «Αυτό».

Ο Buber θεωρεί ότι προαπαιτείται κάποιας μορφής ασφάλεια για να έρθει κάποιος σε έναν πραγματικό, ουσιαστικό διάλογο, να μπορέσει να δείξει την ευάλωτη πλευρά του αλλά και να επιτρέψει στον εαυτό του να μετασχηματιστεί από την επαφή με τον άλλον (Buber, 1969·1975· Αποστολόπουλος, 1991). Δε γίνεται να συναντηθεί κανείς σε υπαρξιακό διάλογο με κάποιον άλλον όταν νιώθει φόβο. Η αναγκαία, λοιπόν, αίσθηση ασφάλειας μπορεί να είναι η βάση του σχετίζεσθαι, μια βάση που μπορεί να οδηγήσει σε μια πραγματική επαφή «I-Thou» και να εξυπηρετήσει τις ανάγκες και των δύο πλευρών. Η μουσική διάδραση με νόημα στο πλαίσιο αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μεταμορφωτικές εμπειρίες και σε μια αυθεντική διάδραση εφ’ όρου ζωής.