Παρασκευή 19/5/2017
- «Ο Ρόλος της Δυσφορίας και του Κλάματος στη Διαμόρφωση του Εαυτού»
Ο τρόπος με τον οποίο το περιβάλλον αντιμετωπίζει το συναίσθημα, ή βίωμα, της δυσφορίας (distress) και την έκφρασή του μέσω του κλάματος (distress cry) στη βρεφονηπιακή και παιδική ηλικία καθορίζει θεμελιακά τη διαμόρφωση του Εαυτού. Με αφετηρία τη θεωρία του Sylvan Tomkins για την τιμωρητική κοινωνικοποίηση της δυσφορίας θα εστιάσουμε στο πώς η δυσφορία μπορεί να αξιοποιηθεί ως παράγοντας ζωτικότητας και ολοκλήρωσης.
Κωνσταντίνος Κώστας, Ψυχοθεραπευτής Gestalt, ψυχολόγος και κοινωνικός λειτουργός. Μέλος ΣΚΛΕ, EAGT και αντιπρόεδρος της ΕΕΨΕ. Απόφοιτος Gestalt Foundation. Εκπαιδευόμενος εκπαιδευτής.
- «Μορφή ή Φόντο; Γεφυρώνοντας το κενό στα μονοπάτια του αυτισμού»
Ο Αυτισμός προσβάλει πάντα την αισθητηριακή αντιληπτική λειτουργία του εγκεφάλου, με αποτέλεσμα η εμπειρία που γεννιέται τη κάθε στιγμή, να μην είναι δυνατόν να οργανωθεί, και να ερμηνευθεί, ώστε το άτομο να έχει πλήρη νοητική και συναισθηματική εμπειρία! Με τις αρχές της Ψυχοθεραπείας Gestalt παρεμβαίνουμε και εκπαιδεύουμε τις αισθήσεις, οδηγώντας τον εγκέφαλο να έχει πιο ολοκληρωμένη αντίληψη των γεγονότων! Όλη η διαδικασία της ψυχοεκπαίδευσης βασίζεται στην ολιστική προσέγγιση του ανθρώπου, όπου η βιολογική του πλευρά είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ψυχοκοινωνική. Η εκπαίδευσή του ατόμου γίνεται χρησιμοποιώντας ως ασκήσεις, τα γεγονότα της καθημερινότητάς του. Η εκπαίδευση αυτή, οδηγεί το άτομο με αυτισμό να έχει επίγνωση της κάθε στιγμής, και να λειτουργεί στη καθημερινότητα της ζωής του με πληρότητα, πάντα με τον δικό του διαφορετικό τρόπο!
Αναστασία Βαρσαμοπούλου, Ψυχολόγος – Κοινωνική Θεολόγος, MSc Συμβουλευτικής, Ψυχοθεραπεύτρια Gestalt, Εικαστική Θεραπεύτρια
- «Το χρονικό μιας αποτυχημένης θεραπείας»
Γιώργος: Ράμα, είσαι ικανοποιημένη με τη θεραπεία σου; Αντιμετωπίσατε τα συμπτώματα ή τις αιτίες των δυσκολιών σου; Είχες υψηλές προσδοκίες, επιφύλαξη, αρνητισμό ή βοήθησες και συνεργάστηκες; Ήταν έμπειρος και χαρισματικός θεραπευτής ή απλά "σήκωσε τα χέρια ψηλά" με την περίπτωσή σου;
Ράμα: Αυτός πάντως, ήταν ικανοποιημένος με τη θεραπεία που κάναμε! Ίσως απλώς να ήταν θέμα της κατάλληλης χρονικής περιόδου (timing). Εσένα, Γιώργο, η θεραπεία σου πώς πήγε; Μήπως επανέλαβες και στη θεραπεία σου ότι κάνεις σε όλη σου τη ζωή (να πετυχαίνεις ή να αποτυγχάνεις) ή έζησες κάτι διαφορετικό αυτή τη φορά;
Γιώργος: Μάλλον σημασία έχει να βρω τι με βοήθησε και τι με εμπόδισε περισσότερο, πού δούλεψε η χημεία μεταξύ μας. Και ελπίζω μετά από κάποια χρόνια, όταν οι σπόροι της θεραπείας θα φυτρώσουν μέσα μου, να αλλάξω γνώμη και να νιώσω ότι είχε περισσότερη επιτυχία απ’ όσο νόμιζα!
Ράμα: Και τι είναι επιτυχία σε μια θεραπεία; Η ανακούφιση; Η αλλαγή; Η επίγνωση, η νοηματοδότηση, η ελευθερία ή η αποδοχή; Ή κάτι διαφορετικό για τον κάθε θεραπευόμενο (αλλά και τον κάθε θεραπευτή);
Γιώργος (προς εσάς): Συμμετέχοντας στην παρουσίασή μας, ελπίζουμε ότι όλοι θα ξεκαθαρίσουμε λίγο περισσότερο μέσα μας τι πιστεύουμε ότι είναι η θεραπευτική αποτυχία και ποιοι παράγοντες την επηρεάζουν. Και δια μέσου της επίγνωσης, να περάσουμε στην αλλαγή ή στην αποδοχή αυτών των πεποιθήσεων.
Ράμα: Ή απλά μπορεί να περάσουμε ευχάριστα το χρόνο μας!
Γιώργος Γιαγλής, M.D., M.Sc., Ph.D., ειδικός νευρολόγος, ψυχολόγος. Έχει μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιατρική Ερευνητική Τεχνολογία, στη Στατιστική, στη Γνωστική Ψυχολογία και Νευροψυχολογία και στην Εκπαίδευση Ενηλίκων. Έχει μετεκπαιδευθεί στο Λονδίνο στη Νευροψυχιατρική και στη Νευροψυχολογία. Έχει ολοκληρώσει 4ετη μετεκπαίδευση στην ψυχοθεραπευτική προσέγγιση Gestalt στο Gestalt Foundation. Εργάζεται και συνεργάζεται με διάφορους φορείς ως εκπαιδευτής, ως ερευνητής και ως θεραπευτής. Με το Κέντρο Ψυχοθεραπείας & Εκπαίδευσης Gestalt Foundation συνεργάζεται ως συντονιστής σεμιναρίων. Εκπαιδευόμενος εκπαιδευτής
Ράμα Σαντμόν, M.Sc. Κοινωνικής & Κλινικής Ψυχολογίας, Ψυχοθεραπεύτρια & Επόπτρια Gestalt. Δουλεύει με ενήλικες ομαδικά και ατομικά. Συνεργάζεται με το Κέντρο Ψυχοθεραπείας & Εκπαίδευσης Gestalt Foundation ως επόπτρια τόσο σε ατομικό όσο και σε ομαδικό επίπεδο (ΧΕΝ).
- «Δημιουργική ηγεσία: Ένα νέο υπόδειγμα για την προσωπική, επαγγελματική και κοινωνική μας ζωή»
Στη βιωματική αυτή παρουσίαση θα εξερευνήσουμε το ρόλο της ηγεσίας, όπως αυτός αναδεικνύεται μέσα από το πρίσμα της προσέγγισης Gestalt, ως ένας καθοριστικός παράγων επαγγελματικής και προσωπικής εξέλιξης.
Θα πειραματισθούμε και θα αναδείξουμε σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο καίρια θέματα, που απαντούν σε ερωτήσεις, όπως:
Τί σημαίνει και πού μας χρησιμεύει αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως ηγεσία; Ποιά ηγετικά χαρακτηριστικά μας διακρίνουν; Πώς μπορούμε να τα αναδείξουμε; Ποιές μορφές ηγεσίας προσφέρουν υγεία, εξέλιξη και ανάπτυξη σε προσωπικό, επαγγελματικό και κοινωνικό επίπεδο; Ποιά είναι η υγιής λειτουργία της ηγεσίας στο πεδίο του επαγγελματικού περιβάλλοντος; Ποιά είναι τα νέα υποδείγματα (paradigms) υγιούς ηγεσίας στο κοινωνικό πεδίο, σε ένα ρευστό και απευαισθητοποιημένο κόσμο;...
Σταμάτης Γιώργος, B.A.(Νομικά), H.S.D.(Marketing), M. Εd.(Εκπαίδευση Ενηλίκων). Απόφοιτος Gestalt Foundation (G.P.O.). Σύμβουλος Ανάπτυξης Στελεχών Επιχειρήσεων και Οργανισμών, Εκπαιδευτής και Coach στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Σύμβουλος Gestalt για Επιχειρήσεις και Οργανισμούς (G.P.O.) Έχει διδάξει στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και στα Πανεπιστήμια UNYP Πράγας και UNYT Τιράνων. Συγγραφέας 12 βιβλίων, μεταξύ των οποίων «Η Τέχνη της αλλαγής – Gestalt, μια διαφορετική προσέγγιση για επιχειρήσεις και οργανισμούς», μαζί με τους F.Muelmeester και Ι. Ρίζου.
Σάββατο 20/5/2017
- «Τυλίγοντας τον κόσμο γύρω από τα δάχτυλα, σαν κορδέλα με την οποία παίζει μια γυναίκα που ονειρεύεται στο παράθυρο»
Η φράση αυτή, στην οποία είδα μία θαυμάσια μεταφορά για το συνεχές κάθε διαδικασίας (“κορδέλας”), φαίνεται ότι ήταν μία σπάνια χαραμάδα κίνησης, αλλαγής και χρωμάτων, για τον Fernando Pessoa, ο οποίος πριν κάμποσες δεκαετίες ύμνησε σκανδαλωδώς το τίποτα, την ακινησία, την ομοιομορφία, την παραίτηση. Σήμερα, η φράση αυτή ταιριάζει θαυμάσια στην εικόνα που έχουμε για ένα σύμπαν που εκρήγνυται κάθε στιγμή, γεμίζοντας με απορία, φόβο αλλά και όνειρα τα μάτια μας. Όμως, τί συμβαίνει όταν η κορδέλα κολλάει στα δάχτυλά μας και, αντί να την τυλίγουμε παιχνιδιάρικα, τη νιώθουμε σα θηλιά που σφίγγει και μας ματώνει; Όταν ο χωροχρόνος γίνεται στα μάτια μας μια απέραντη θλιβερή πεδιάδα, όπου η συνέχεια καταντά ομοιομορφία; Τελικά, υπάρχει χρόνος ώστε να έχει κάποιο νόημα η λέξη “αλλαγή”; Ας μιλήσουμε για τη γραμμή της χρονικότητας στη μικροδομή της ανθρώπινης εμπειρίας. Για το πώς αραδιάζουμε επάνω της τα γεγονότα της ζωής μας και τις διαφορετικές αλλά συνεχείς εικόνες του εαυτού μας. Για το πώς δεν παύει ποτέ (ακόμα και όταν δεν την ακούμε) η μουσική της ρέουσας στιγμής, η οποία σαν πανάκριβη κρυστάλλινη βελόνα πικ-απ χαράζει αδιάλειπτα το βινύλιο της προσωπικής εμπειρίας μας με ότι εμείς αντιλαμβανόμαστε σαν χαρά, λύπη, πόνο, απουσία, θόρυβο, συναντήσεις ή σιωπές. Για το πώς τα καταφέρνει η γυναίκα που ονειρεύεται στο παράθυρο να μην μπλέκει ποτέ την κορδέλα με την οποία παίζει...
Πέτρος Θεοδώρου, ψυχοθεραπευτής Gestalt, εργάζεται στην Ελλάδα και την Ευρώπη, μέλος της E.A.G.T., εξωτερικός συνεργάτης σε εκπαιδευτικά και άλλα προγράμματα των κέντρων εκπαίδευσης και ψυχοθεραπείας: “GESTALT FOUNDATION”, “INTEGRATIVE GESTALT TRAINING INSTITUTE”. Από το 2006 ανέπτυξε την προσέγγιση ενσώματης αλληλεπίδρασης PSP© (Process-Stage-Praxis) που εστιάζεται σε υπαρξιακά θέματα καθώς και στις σχέσεις έρωτα - αγάπης - επιθυμίας. Προς το τέλος του 2016 θα εκτυπωθεί σε 2 βιβλία μέρος ευρύτερης μελέτης του για τη φιλοσοφία στην οποία στηρίζεται η θεραπεία Gestalt.
- «Γιατί ‘ο κόσμος όταν τον μοιράζεσαι υπάρχει…»
(Τάσος Λειβαδίτης, 1997, σ.109)
Ο κόσμος δεν μου ανήκει απόλυτα (Lévinas, 1989).
Όμως, Εσύ με παρακινείς να συνειδητοποιήσω ότι μοιράζομαι τον κόσμο (Lévinas, 1989).
Και ότι εγώ χρειάζομαι και Εσένα (τον άλλο) για να υπάρξω στη ζωή (Mann, 2010).
Γιατί ως άνθρωπος μέσω εσένα μπορώ να γίνω εγώ (Αποστολόπουλος, 1991).
Γιατί χωρίς εσένα η ιστορία μου γίνεται αδύνατη (Μπάτλερ, 2009).
Γιατί το εγώ μου είναι πραγματικό μέσα από το μοίρασμα της αλήθειας μου, προς εσένα. Όσο περισσότερο το μοίρασμά μου, τόσο πιο πραγματικό το κάνω (Buber, 1958). ‘
Γιατί οι άνθρωποι σύντροφε ζουν απ’ τη στιγμή που βρίσκουν μια θέση στη ζωή των άλλων’ (Λειβαδίτης, 1997, σ.35) … και η ζωή είναι όταν οι άλλοι σ’ ακουμπάν … (Χειμωνάς, 2008).
‘Και θυμάμαι ακόμα πως δεν ήταν αυτό το καθαυτό το κομμάτι ψωμί, με την υλική του αξία, που με είχε πραγματικά συγκινήσει μέχρι δακρύων εκείνη τη στιγμή… Ήταν αυτό το ανθρώπινο «κάτι» που μου έδωσε ο άνθρωπος αυτός – ήταν το βλέμμα και τα λόγια που συνόδευαν το δώρο αυτό ...’(Frankl, 1972, σ. 119).
Και απλώς μοιράζομαι ότι έχω και σε όποιον συμβεί να βρίσκεται κοντά μου. Και νιώθω χαρά και είμαι ευγνώμων όταν ο άλλος αποδέχεται την αγάπη μου, αποδέχεται το δώρο μου. Και η απλότητα του δίνω εμπεριέχει ότι δεν περιμένω να πάρω κάτι. Και όσο περισσότερο μοιράζομαι, όσο περισσότερο δίνω, τόσο περισσότερο αγάπη και χαρά έχω (Osho, 2009; 2008).
Ιωάννα Γκουτζιώτη, Απόφοιτος Gestalt Foundation, BSc in Psychology, MSc in Psychology of Child Development, & PGCert in Management.
- «…όντας στην σπηλιά του Πλάτωνα»
Η εναλλαγή των μορφών, ως αέναη διαδικασία ενός άπειρου συνεχούς.
Η μορφή που σχηματίζεις διαβάζοντας τούτες τις γραμμές γίνεται θολή, καθαρή κι αυτό εξαρτάται από τις γραμμές; Από τις «εικόνες»; Από μένα; Από σένα;
Η μορφή που σχηματίζεις στο δωμάτιο της θεραπείας, εξαρτάται από σένα; Από τον πελάτη; Από τη διάγνωση; Το ερώτημα συνήθως είναι τι βλέπω; Για σκέψου μια στιγμή, ποιος βλέπει, ποιον;
Η γνήσια παρατήρηση πολλές φορές συγχέεται με την αντίληψη, ωστόσο για μένα η αντίληψη εμποδίζει την παρατήρηση, έτσι που τελικά βλέπουμε αυτό που ήδη γνωρίζουμε.
Πως θα γνωρίσω κάτι νέο, επιβεβαιώνοντας διαρκώς αυτό που ήδη γνωρίζω, πως θα «αναδυθεί» η νέα μορφή;
Ζούμε στην σπηλιά του Πλάτωνα και το φως ζωντανεύει τις σκιές. Η αντίληψη σκοτώνει το παρόν κι αυτό είναι ανάγκη…
Η παρατήρηση μια πιο βαθιά γνήσια εμπειρία, αισθαντική απαλλαγμένη από εικόνες. Δεν ακολουθεί, στέκεται, ακούει, βλέπει, και αισθάνεται την κίνηση και την ακινησία μαζί. Έτσι που εγώ γίνομαι μια μορφή για σένα, εσύ μια μορφή για μένα αυτή η αλληλεπίδραση δημιουργεί κίνηση, βιώνοντας την ακινησία, αφού τίποτε δεν έχει σημασία.
Παύλος Κουτρουφίνης, Ψυχοθεραπευτής, ζει και εργάζεται ιδιωτικά στο Ναύπλιο. Στη ζωή και στη δουλειά του, στηρίζεται από την φιλοσοφία ζωής της Gestalt.
- «Γεννηθήκαμε ή Γινόμαστε;»
Βιολογικό και κοινωνικό φύλο. Σεξουαλικός προσανατολισμός και ταυτότητα φύλου. Άραγε, μπορώ να αναγνωρίσω, γύρω μου και μέσα μου, φαινόμενα ρητορικής μίσους, σκέψεις και συναισθήματα που μαρτυρούν φόβο απέναντι στην ποικιλότητα; Η προσωπική μου θέση ως άνθρωπος και επαγγελματίας ψυχικής υγείας, μέσα στο δωμάτιο της θεραπείας και έξω από αυτό σχετικά με τα ΛΟΑΤΚΙ* θέματα και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
*ΛΟΑΤΚΙ (Λεσβία, Ομοφυλόφιλος, Αμφιφυλόφιλος, Τρανς, Κουίρ, Ίντερσεξ)
Ειρήνη Κουτελά, MSc Psychology, Ψυχοθεραπεύτρια, απόφοιτη Gestalt Foundation, "Επιστημονική συνεργάτης στη γραμμή ψυχολογικής στήριξης 11528", I-MBA D.E.A. Συγκριτικής Λογοτεχνίας & Δραματουργικών σπουδών
