Ακολουθούν λίγα λόγια γύρω από την θεματολογία των εργαστηρίων των ομάδων του εκπαιδευτικού. Η αναφορά γίνεται ανά συντονιστή.

Πέμπτη 12/05/2016 

• “Αισθήσεις: η αρχή της διαδικασίας μιας συνάντησης”

Ας πειραματιστούμε με την απαρχή, το χτίσιμο και την αποδόμηση μιας συνάντησης και ας εμβαθύνουμε στην επίγνωση του πώς συμβαίνει και στο τι κρατάει ο καθένας από μας, ως άφθαρτη ουσία, στο τέλος κάθε τέτοιας συνάντησης

Παρασκευή 13/05/2016 

• “Άνθρωπος, η εμπειρία του Είναι”

Με αφετηρία το ειδικό νόημα που η Ελληνική γλώσσα αποδίδει στη λέξη άνθρωπος – άνω θρώσκει και αναθρεί ά όπωπε – θα εστιάσουμε στους κραδασμούς που συντελούνται στον καθένα από μας καθώς και σε όλους ομαδικά, από την κινητοποίηση της ατομικής και της συλλογικής ευθύνης πιου μας αναλογεί όντας άνθρωποι, στο σύγχρονο γίγνεσθαι.

Κυριακή 15/05/2016 

• “Αρμονία … στο συνεχές της εμπειρίας”

«Την των όλων σύστασιν μια διεκόσμησεν αρμονία» Αριστοτέλης, περί κόσμου. Μία περιπλάνηση στη διερεύνηση και στην εμβάθυνση των εννοιών του ό-μορφου, και του ά-σχημου, του υπέρ και του υπό, του πολύ και του καθόλου και της ποιοτικής αφαίρεσης του τόσο-όσο που πλάθουν με αιθέρια ευαισθησία τον αρμό της συνάντησης

Γιάννα Γιαμαρέλου M.Α. Κλινικής Ψυχολογίας, Ψυχοθεραπεύτρια, Εκπαιδεύτρια & Επόπτρια Gestalt, μέλος της EAGT. Κάτοχος ECP (European Certificate of Psychotherapy). Ιδρυτικό μέλος Ελληνικής Εταιρίας Ψυχοθεραπείας Gestalt.

Παρασκευή 13/5 και Σάββατο 14/05/2016

• “Αυτοεικόνα- Αυτοεκτίμηση: Ένα θολό τοπίο;”

Πώς, μέσα από την αίσθηση, την επίγνωση, την επαφή, την εμπειρία της ύπαρξης καταλήγουμε συχνά σε απόκλιση – άλλοτε μικρή, άλλοτε μεγάλη – της εικόνας που έχουμε για μας από την πραγματικότητα.

Κυριακή 15/05/2016

• “Γη, Αήρ, Ύδωρ, Πυρ, Σάρκα: Η Εμπειρία του Είναι ως αδιάκοπη συνάντηση με το Διαφορετικό”

Η ένωση, η ανάμειξη Γης, Αέρος, Ύδατος και Πυρός δημιούργησε, μέσα από μία μακρά εξελεκτική διαδικασία, τη Σάρκα. Ως ανώτερο και πολυπλοκότερο ολιστικό φαινόμενο από απλό άθροισμα των τεσσάρων στοιχείων, η σάρκα, προχωρά και αποκτά συνείδηση της υλικής της υπόστασης. Ποιες είναι οι διαδικασίες και πώς αυτές λειτουργούν, καλούμαστε να διερευνήσουμε, ώστε να κατανοήσουμε πώς γεννιέται η μοναδική , για τον κάθε έναν από εμάς, παλέτα με τις αναρίθμητες αποχρώσεις και πώς βιώνουμε την ανάδυση του Εαυτού.

Γιώργος Δίπλας, PgD in PCA Counselling, εκπαιδευτής, θεραπευτής, επόπτης Gestalt, μέλος της EAGT και της Ελληνικής Εταιρίας Ψυχοθεραπείας Gestalt, κάτοχος ECP.

Πέμπτη 12/5 & Σάββατο 14/05/2016

•  “ΗΣιωπή ως Βιωμένο Σώμα”

Η σιωπή θεωρείται (συχνά σωστά) ως ένα εμπόδιο στην επαφή, καθώς και στο σχεσιακό πεδίο. Από την άλλη, είναι επίσης φαινομενολογική από τη φύση της, κοντά στο «Είμαι» έναντι του «Κάνω». Όπως αναφέρουν οι Jim Denham-Vaughan & Virginia Edmond: «… η Σιωπή και η Ακινησία μπορεί να είναι ουσιαστικές διαδικαστικές ικανότητες για να γινόμαστε παρόντες, τόσο για τον εαυτό μου όσο και για τον άλλο …. Ο Des Kennedy, αντιγράφοντας τον Merleau-Ponty, συνοψίζει επακριβώς αυτήν την ιδέα… Η δύναμη και το μυστικό της θεραπείας Γκεστάλτ έγκειται στο ότι είναι ένας διάλογος ανάμεσα σε ανθρώπους σε ένα προ-στοχαστικό επίπεδο, δηλαδή σε ένα επίπεδο βιωμένου σώματος. Αυτό το προ-στοχαστικό επίπεδο είναι εκείνο το ιερό έδαφος της αρχέγονης σιωπής μέσα στον καθένα μας, κάτω από την πολυλογία των λέξεων μας. Το βιωμένο μου σώμα είναι αυτό το προ-στοχαστικό επίπεδο και κουβαλάει το κλειδί του τί έχω γίνει ως άνθρωπος. Κι αν δεν μπαρκάρουμε για αυτήν την εξερεύνηση, λέει ο Merleau-Ponty, η θεώρησή μας για την ανθρώπινη ύπαρξή μας θα παραμείνει για πάντα επιφανειακή…» The Value of Silence, Gestalt Journal of Australia and New Zealand, 2010, Vol 6 No 2 Pages 5-19. © 2010 GANZ

Κυριακή 15/05/2016

• “Το Σώμα ως φορέας βιώματος, επικοινωνίας, κι αλληλεπίδραση”

«Κάθε μείωση της ικανότητάς μας να αισθανόμαστε ολοκληρωτικά το ίδιο μας το σώμα, κλονίζει την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας καθώς και την ενότητα του σωματικού αισθήματος. Ταυτόχρονα δημιουργεί την ανάγκη επανόρθωσης» λέει ο Βίλχελμ Ράιχ. Σε αυτό το εργαστήριο θα πειραματιστούμε με την αίσθηση του σώματός μας ως φορέας βιώματος, επικοινωνίας, κι αλληλεπίδρασης.

Αντωνία Κωνσταντινίδου, M.Sc. Κοινωνικής και Κλινικής Ψυχολογίας Α.Π.Θ., Ψυχοθεραπεύτρια, Εκπαιδεύτρια & Επόπτρια Gestalt, μέλος Σ.Ε.Ψ. & EAGT. Κάτοχος ECP (European Certificate of Psychotherapy). Πρόεδρος & Εκπρόσωπος της Ελληνικής Εταιρίας Ψυχοθεραπείας Gestalt.

Πέμπτη 12/05/2016

• “Το Απόσταγμα ενός Ζωντανού Ρυθμού”

Το σώμα μας είναι η ματιά μας στον κόσμο. Βρισκόμαστε με τον κόσμο σε ένα συνεχή διάλογο, αφανή ή φανερό, λεκτικό ή μη σε αμοιβαίο συντονισμό και επιρροή. Σ’ αυτή τη συνάντηση, θα δώσουμε ρυθμό και νόημα σ’ αυτόν το διάλογο μέσα από την κίνηση και τη σωματική άσκηση!

Παρασκευή 13/05/2016

• “Ο Λόγος… ο Ένσαρκος Διάλογος”

Ο Λόγος που μαγεύει, ο λόγος που παραπλανεί, ο άδειος λόγος, ο ξύλινος λόγος… … ο λόγος που γιατρεύει, ο μεστός λόγος, ο ζωντανός λόγος, ο λόγος τέχνη… Είναι ο ένσαρκος λόγος αυτός που κινεί, κινείται από… και καθρεπτίζει την εμπειρία μας. Είναι μία δημιουργική πράξη, σα μία ποιητική δραστηριότητα, που δημιουργεί εικόνες, αισθήσεις και συναισθήματα πάνω σε ένα έδαφος διαλόγου. Μία πράξη που γίνεται γόνιμη καθώς ξεδιπλώνεται αυθεντικά μεταξύ θεραπευτή και θεραπευόμενου δίνοντας ποιότητα στην επαφή τους. Ο διάλογος που δημιουργούν θεραπευτής και θεραπευόμενος γίνεται ένσαρκος όταν, μέσω της φαινομενολογικής διαδικασίας, της παρουσίας στο εδώ και τώρα της εμπειρίας και του συναισθηματικού συντονισμού, ζωντανεύει την αφήγηση, αναζωογονεί τη γλώσσα, προσθέτει ενέργεια στην επαφή και οδηγεί τη συνάντηση σε μία καινούργια εμπειρία.

Σάββατο 14/05/2016

•  “Νοσταλγία…”

Νόστος και άλγος… επιστροφή… το γλυκόπικρο συναίσθημα που άλλοτε αφαιρεί και άλλοτε αναζητά το χρόνο. Γεύσεις, μυρωδιές, χρώματα, λόγια , εικόνες, στιγμές… Πώς άλλοτε χανόμαστε μόνοι να ονειροπολούμε αδρανώντας και πώς άλλοτε, αναπολώντας, επιστρέφουμε στο παρόν του παρελθόντος*, αντλούμε ελπίδα και σοφία για να δημιουργήσουμε το παρόν του παρόντος* και το παρόν του μέλλοντος; Ας νοσταλγήσουμε μαζί… *Κ. Παπαγιώργης ( 2008)

Δέσποινα Μπάλλιου, M.Sc. Συμβουλευτικής Ψυχολογίας, Ψυχοθεραπεύτρια, Εκπαιδεύτρια & Επόπτρια Gestalt, μέλος της EAGT. Κάτοχος ECP (European Certificate of Psychotherapy). Εκπαιδευμένη στη μέθοδο Τραυματοθεραπείας EMDR και πιστοποιημένη από το ΕΚΕΠΙΣ (Εθνικό Κέντρο Πιστοποίησης). Ιδρυτικό μέλος και γραμματέας του ΔΣ της Ελληνικής Εταιρίας Ψυχοθεραπείας Gestalt.

Πέμπτη 12/05/2016

• “Με τι πέτρες, τι αίμα και τι σίδερο και τι φωτιά είμαστε καμωμένοι ενώ φαινόμαστε από σκέτο σύννεφο” (Οδυσσέας Ελύτης, «Ήλιος ο πρώτος» (1943) Γλάρος, Αθήνα)

… Ένας τίτλος … ένας στίχος … χίλιες εικόνες και λέξεις και άλλα τόσα συναισθήματα … Ελύτης, φως, Ελλάδα, σώμα, ποίηση, ζωή, «Είμαι», αισιοδοξία, νοηματοδότηση …

Παρασκευή 13/05/2016

• “Ω Σώμα του καλοκαιριού γυμνό καμένο φαγωμένο από το λάδι και το αλάτι Σώμα του βράχου και ρίγος της καρδιάς” (Οδυσσέας Ελύτης, «Σώμα του καλοκαιριού» στους Προσανατολισμούς (1940))

… Ένας τίτλος … ένας στίχος … χίλιες εικόνες και λέξεις και άλλα τόσα συναισθήματα … Ελύτης, φως, Ελλάδα, σώμα, ποίηση, ζωή, «Είμαι», αισιοδοξία, νοηματοδότηση …

Σάββατο 14/05/2016

• “Ένα σώμα γυμνό είναι η μοναδική προέκταση της νοητής γραμμής που μας ενώνει με το μυστήριο” (Οδυσσέας Ελύτης, «Μαρία Νεφέλη» (1978), ΙΚΑΡΟΣ, Αθήνα)

… Ένας τίτλος … ένας στίχος … χίλιες εικόνες και λέξεις και άλλα τόσα συναισθήματα … Ελύτης, φως, Ελλάδα, σώμα, ποίηση, ζωή, «Είμαι», αισιοδοξία, νοηματοδότηση …

Κάτια Χατζηλάκου, M.Sc. Κοινωνικής και Κλινικής Ψυχολογίας Α.Π.Θ., Ψυχοθεραπεύτρια, Εκπαιδεύτρια & Επόπτρια Gestalt, μέλος Σ.Ε.Ψ. & EAGT (Ex-Chair of NOGT and External Relation of EAGT). Κάτοχος ECP (European Certificate of Psychotherapy). Ιδρυτικό μέλος Ελληνικής Εταιρίας Ψυχοθεραπείας Gestalt.

Κωνσταντίνος Κατσαμάκης, Κινησιολόγος, απόφοιτος Ανωτέρας Επαγγελματικής Σχολής Χορού Δήμου Θεσσαλονίκης.

Σάββατο 14/05/2016

•  “Γη το σώμα μου, Ύδωρ το αίμα μου, Αήρ η ανάσα μου, Πυρ το πνεύμα μου!”.

Η παραπάνω φράση λιγάκι παραφρασμένη από την αρχική μετάφρασή της: “…γη το σώμα μου, νερό το αίμα μου, αέρας η ανάσα μου, φωτιά το πνεύμα μου”… προέρχονται από μια προσευχή των Ινδιάνων της Αμερικής και μας δίνει μια μικρή μόνο εικόνα από τις άπειρες διαδικασίες που συντελούνται στο σώμα μας. Το σώμα λειτουργεί από μόνο του και τον περισσότερο χρόνο δεν έχουμε επίγνωση της λειτουργίας του. Εάν όμως κινηθούμε, εάν ζωγραφίσουμε κάτι, εάν παίξουμε κάποιον/ους ρόλο/ους το σώμα θα μας αποκαλύψει τα σημεία που έχουμε μπλοκάρει την ενέργεια μας.

Κατερίνα Σιαμπάνη, M.Sc. Συμβουλευτικής Ψυχολογίας University of Sheffield, Ψυχοθεραπεύτρια Gestalt, εκπαιδευμένη στην Art-Therapy, μέλος της EAGT, αναγνωρισμένη από το Ε.ΚΕ.ΠΙΣ. Την τελευταία πενταετία εργάζεται στην Ελληνική Εταιρεία Νόσου Alzheimer και Συγγενών Διαταραχών και παράλληλα, ασκεί ιδιωτικά το επάγγελμα της ψυχοθεραπεύτριας. Από το 2008 συνεργάζεται με το Κέντρο Ψυχοθεραπείας & Εκπαίδευσης Gestalt Foundation ως συντονίστρια σεμιναρίων στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα.

Παρασκευή 13/05/2016

•  “Η χρησιμότητα του άχρηστου στην θεραπευτική διαδικασία”

Μια ιστορία… Κάποτε, ένας άνθρωπος ενώ ετοίμαζαν την εκτέλεσή του, άρχισε να εξασκείται με ένα μουσικό όργανο για να μάθει μία μελωδία. Στην ερώτηση «σε τί θα σου χρησιμεύσει;» ατάραχος ο άνθρωπος απαντά: «μα, για να μάθω αυτή τη μελωδία πριν πεθάνω». Η ιστορία αυτή διαδραματίζεται λίγες στιγμές πριν ο Σωκράτης πιει το κώνιο. Φαντάσου πως είσαι ο θεραπευτής του Σωκράτη, εκεί, λίγες στιγμές πριν το κώνιο και τον ρωτάς «σε τι θα σου χρησιμεύσει;» . Και απαντά «μα, για να μάθω αυτή τη μελωδία πριν πεθάνω». Πως είσαι με την απάντηση αυτή; Τι σκέφτεσαι; Σαν θεραπευτές είμαστε εκεί για να είμαστε χρήσιμοι για τους θεραπευόμενούς μας. Και προσπαθούμε γι αυτό το χρήσιμο. Και εστιάζουμε σε αυτό αποκηρύσσοντάς το άχρηστο. Και βιώνουμε το ένα αποσπασμένο από το άλλο. Και ο τρόπος που το αντιλαμβανόμαστε επηρεάζει την διαδικασία. Το χρήσιμο και το άχρηστο αποτελούν όψεις αχώριστές μιας γενικότερης έννοιας, της ύπαρξης. Στο σεμινάριο αυτό θα επιχειρήσουμε να δούμε την χρησιμότητά του άχρηστού. Μέσα στην πολλαπλότητα της ύπαρξής, την ενότητα των αντιθέτων. Θα καλωσορίσουμε το άχρηστο και θα το ατενίσουμε με ενδιαφέρον.

Κυριακή 15/05/2016

• “Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι”

Η ύπαρξη από μόνη της είναι δύσκολο να γίνει κατανοητή. Για να μπορέσουμε να πλησιάσουμε δοκιμάζουμε να την αντιπαραβάλουμε με κάτι περισσότερο από αυτό. Αυτό που βρήκαμε είναι η ουσία. Η ουσία μιας οντότητας απαντά στο ερώτημα τι είναι, τα χαρακτηριστικά δηλαδή που την καθιστούν ένα συγκεκριμένο είδος οντότητας και όχι κάποιο άλλο. (Macquarrie, 1972). Αντίθετα, η ύπαρξη μιας οντότητας είναι το γεγονός ότι είναι, ότι έχει μια συγκεκριμένη υπόσταση. Αποτελεί μια ρευστή κατάσταση, έλεγε ο Marleau – Ponty, είναι ένα γεγονός υπό εξέλιξη, ένα γίγνεσθαι, μια έκρηξη προς τα έξω, προς τον κόσμο. Η ύπαρξη προηγείται της ουσίας, έλεγε ο Sartre. Ακούστε μια ιστορία… Είναι δύο νεαρά ψάρια που κολυμπάνε. Κάποια στιγμή ένα ηλικιωμένο ψάρι, τους χαιρετά και λέει: «Γειά σας παιδιά. Πως είναι το νερό;» Τα δύο νεαρά ψάρια κολυμπάνε λίγο ακόμα. Ύστερα, κοιτάζει το ένα το άλλο και λέει «Μα, τι διάολο είναι το νερό;» Στο σεμινάριο αυτό θα επιχειρήσουμε να μείνουμε στην ύπαρξη και όχι στην ουσία. Θα δοκιμάσουμε να ζήσουμε την έκρηξη προς τα έξω παίζοντας. Θα πλατσουρίσουμε στο νερό…

Μιχαηλίδης Κώστας, Σπούδασε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης όπου και αποφοίτησε από την σχολή της Δασολογίας. Στην πορεία της καριέρας του άλλαξε αντικείμενο και αφοσιώθηκε στην επιστήμη της Ψυχολογίας. Είναι απόφοιτος του TEESSIDE COLLEGE, Counselling and Psychological Science. Είναι Ψυχοθεραπευτής Gestalt, μέλος της E.A.G.T. , H.A.G.T. Ιδιωτεύει στο προσωπικό του γραφείο στον Αγ. Δημήτριο κάνοντας ατομική, ομαδική ψυχοθεραπεία και συμβουλευτική ζευγαριών.